Jólin þetta árið

Jóladagur að kveldi kominn. Gærdagurinn, þ.e. aðfangadagur, gekk alveg ágætlega fyrir sig. Daði Steinn er reyndar búinn að vera hálfdruslulegur síðustu daga, vikur reyndar og eitthvað var spennustigið rangt stillt því hann var ófáanlegur til að taka sinn hefðbundna lúr þennan mikla pakkadag. Hann var þó alveg í þokkalegum gír þegar pökkunum var slátrað en fékk að skríða upp í bælið þegar örfáir pakkar voru eftir enda búinn að fá nóg.


Heilt yfir voru allir sáttir bara, Logi Snær var nú eitthvað aðeins að kommenta á hlutfallið á milli fata og leikfanga, fannst eitthvað halla á síðari liðinn en var samt þegar allt er tekið með mjög sáttur með þetta. Ég er hinsvegar kominn með athyglisvert vandamál, hrærivél í fyrra og pizzaofn og vöfflujárn í ár. Maður verður að fara stækka við sig.

Jóladagurinn byrjaði á hefðbundinn hátt, stefnt á hangikjöt í Mosó eins og venjan er. Daði Steinn tók þá upp á því að sýna fullmikil lasleikamerki og mamman tók bíltúr upp á Læknavaktina og í framhaldi svo upp á Barnaspítala. Drengurinn með einhverja vírusdrullu og fékk uppáskrifað púst og stera. Magnaður kokteill. Við hinir mættum í veisluna fyrir hönd fjölskyldunnar en Sigga þurfti því að láta sér hangikjötið nægja upp úr dollunni heima í Breiðholtinu þegar sjúkraskutlinu var lokið. Þó að bragðið hafi verið það sama þá grunar mig að eitthvað hafi vantað upp á stemminguna, ekkert fjölskyldu-mingl hjá henni. En það er ekki spurt að því hvort það séu jólin þegar veikindi eru annars vegar. Drengurinn hlýtur samt að fara að skríða saman.

Jæja, Miami - Lakers að fara byrja...