laugardagur, desember 30, 2017

Jólin 2017

Fjórðu jólin í Kögurselinu gengu sinn vanagang myndi ég segja.  Íþróttahús Breiðholtsskóla var heimsótt á aðfangadag, reyndar bara 3 af 4 karlmönnum fjölskyldunnar þar sem Ísak Máni hafði tognað á ökkla á meistaraflokksæfingu hjá ÍR tveimur dögum áður og lá heima.  Við komust að því að íþróttahúsið, eða a.m.k. salurinn sjálfur var lítið sem ekkert hitaður og því var skítakuldi á meðan við styttum okkur stundir fram að hápunkti aðfangadags.  Hápuntur þessarar íþróttastundar verður þó að teljast þegar við vorum í fótbolta með blakbolta og Loga Snæ tókst að sparka blöðrunni upp í höndina á mér.  Það sem gerði þennan annars saklausa atburð að einhverjum hápunkti er að í asnaskap mínum hafði ég ákveðið að spila hluta þessa leiks með gemsann minn í hendinni.  Þeirri sömu og Loga tókst að skjóta í.  Niðurstaða af þessum "hitting" var að ég missti símann úr hendinni og hann sveif í fallegum boga aftur fyrir mig og lenti í netinu á markinu, með viðkomu held ég í einhverju af burðarvirki marksins.  Við fyrstu skoðun var skjárinn alveg óbrotinn, sem mér fannst alveg ótrúlegt, en þegar ég kveikti á honum var skaðinn ljós.  Hluti skjásins var svartur og þegar leið á daginn smitaðst það út frá sér og tæplega sólarhring síðar var hann orðinn alveg svartur.

En við létum það nú ekki skemma stemminguna, maturinn var fínn og pakkaúthlutunin sömuleiðis.  Eins og undanfarin ár eru flíkur í aðalhlutverki en eitthvað af bókum kom þó líka úr pökkunum.  Helsti skellurinn var að körfuboltaskórnir sem við pöntuðum handa Ísaki Mána fyrir einhverju lifandislöngu frá Ástralíu voru enn ekki komnir.  Hann þurfti því að láta sér nægja útprentaða litmynd af þeim en ekki að hann hefði komist í þá þarna á aðfangardagskvöldi, a.m.k. ekki þann hægri.

Kvöldið endaði svo með kynningu á páskafríinu okkar en stefnan hefur verið tekin á Flórída í mars á næsta ári.  Ísak Máni hafði aðeins haft veður af þessu, enda ekki hægt að panta svona ferð nema að bera tímasetninguna undir hann, en önnur börn í fjölskyldunni vissu ekki neitt.  Ég var búinn að henda í eitthvað myndband sem ég var búinn að eyða ófáum klukkutímum undanfarnar vikur í að púsla saman, sambland af dóti tekið af YouTube og svo eitthvað sem ég var búinn að taka upp sjálfur en í þessu myndbandi tilkynnti ég s.s. að þessi ferð væri á dagskrá.  Gaman að því, og ég var nokkuð ánægður með niðurstöðuna, miðað við að þegar ég hóf þetta verkefni þá kunni ég ekkert á forritið en tókst að klóra mig framúr þessu.
Við ætlum að nota þessa ferð sem sambland af fermingar- og menntaskólaútskriftarfögnuði.   Ég fattaði svo reyndar að sá yngsti mun svo eiga 9 ára afmæli í þessari ferð.  Meira um þessa ferð síðar.

Prinsarnir á aðfangadag

sunnudagur, nóvember 05, 2017

Meistaraflokksleikurinn hinn fyrsti

Drengurinn eftir leik
Á þessum degi fyrir tveimur árum skrölti ég heim með Ísak Mána eftir að búið var að fjarlægja gifsið á honum, eftir að fóturinn hafði verið í rúma 3 mánuði í gifsi, nokkuð sem lesa má um -HÉR-.  Það var því ákaflega skemmtileg tilviljun að á þessum degi í ár fékk drengurinn sinn fyrsta formlega meistaraflokksleik með körfuknattleiksliði ÍR.  Sýnir hvað er hægt að gera þótt lífið láti menn stundum þurfa að taka eitt skref afturábak áður en menn taka tvö áfram. 


Um var að ræða bikarleikur KKÍ, 16-liða úrslitum, við 1. deildarlið Snæfells á heimavelli ÍR.  Hann fékk að spila undir lokin tæpar 5 mínútur og lét vel að sér kveða.  Byrjaði að smella niður þriggja stiga körfu, reyndi svo aftur sem geigaði en smellti öðrum niður í lokin og endaði því með 6 stig.  Náði einu sóknarfrákasti en var með einhver læti að mati dómarana og fékk á sig 2 villur á þessum 5 mínútum.
Umgjörðin um þennan leik var nú kannski ekki alveg á við hefðbundin deildarleik, en þar hefur stuðningsmanna sveitin Ghettó Hooligans farið mikinn í upphafi móts og byrjað þetta tímabil eins og hið síðasta endaði.  En það var ágætismæting í stúkunni og hluti þeirra háværustu voru drengirnir í 10. flokki sem Ísak er að þjálfa ásamt Hr. ÍR sjálfum, Svenna Claessen.  Ég gat ekki annað en leitt að því hugann hvað þetta hlýtur að vera mikið "boost" fyrir þessa stráka sem hann er að þjálfa að sjá svona uppalinn gaur fá tækifærið.  Hlýtur að vera gríðarlega hvetjandi og styrkir skoðun manns á því að hluti leikmanna í svona liði verða að vera uppaldir, það gefur þessu miklu meira líf.
Það verður svo bara að koma í ljós hvað verður með áframhaldið á þessu hjá honum, hvort hann fær eitthvað að hanga í hóp áfram, en við fylgjumst með.
Tölfræði leiksins - smella á til að sjá stærra

laugardagur, október 14, 2017

Stelpurnar mæta á ný

Mynd: karfan.is















Fór á heimaleik hjá meistaraflokki kvenna í körfubolta hjá ÍR í dag.  Staðreynd sem ætti alla jafna ekki að vekja neina sérstaka athygli þar sem þessi klúbbur á jú einn sigursælasta kvennaflokkinn ef sagan er skoðuð.  Málið er hinsvegar það að undanfarin ár hafa verið erfið, held ég geti sagt nánast það sem af er þessari öld og meistaraflokkurinn einfaldlega ekki starfræktur undanfarin rúman áratug, en leikurinn í dag var fyrsti heimaleikur liðsins í einhver 12 ár.
Umgjörðin í dag var alveg til fyrirmyndar og bekkirnir þéttsetnir.  Þótt reynsla mín af næstefstudeild í körfubolta kvenna hafi verið engin fyrir daginn í dag þá neita ég að trúa að svona mikil stemming sjáist á mörgum stöðum þar, og jafnvel þótt víða væri leitað.  Naumt tap varð reyndar niðurstaðan en ég vona sannarlega að þetta verði eitthvað til að byggja á og að kvennalið félagsins rísi til þeirra virðingar sem það á skilið.

Held ég hafi bara verið smá montinn þegar ég rakst á þessa mynd núna í kvöld sem sýnir alla drengina mína þrjá á fremsta bekk við þetta tilefni.

#alvörumenn
#stelpurrokka

þriðjudagur, ágúst 15, 2017

7. flokkurinn í fótboltanum kvaddur

Daði Steinn tók þátt í sínu seinasta 7. flokksmóti í fótbolta núna um núafstaðna helgi, Arionbanka móti Víkings.  Ekki hægt að segja annað en þetta loka 7. flokksmót hafi gengið framar vonum en þeir sigruðu alla sína leiki nokkuð örugglega, í brakandi rjómablíðu í ofanálag.  Daði Steinn setti eitt mark, í sigri á Snæfellsnesi, sem var nokkuð gaman vegna augljósra tengsla en hann hafði aldrei mætt þeim áður.
Við taka síðustu vikurnar á æfingum í 7. flokki en svo færist þessi árgangur upp í 6. flokk núna á haustdögum.  Sem er næsta verkefni.

Daði, Egill, Bæring, Kristján, Róbert og Halldór

mánudagur, ágúst 07, 2017

Manchester City - West Ham í Reykjavík

Í júníbyrjun var tilkynnt um að ensku liðin Manchester City og West Ham myndu mætast í æfingaleik á Laugardalsvelli í ágústbyrjun.  Það var eitthvað erlent fyrirtæki sem sá um að skipuleggja þennan viðburð og bar hann hið auðmjúka nafn:  Ofurleikurinn, eða Super Match.  Þetta yrði síðasti æfingaleikurinn sem þessi lið myndu spila fyrir fyrsta leik í ensku úrvalsdeildinni.  Skipuleggjendur voru nokkuð borubrattir og voru klárir í að leigja stúkur fyrir aftan mörkin fyrir standandi áhorfendur og voru einhverjir draumar um að slá aðsóknarmetið á Laugardalsvellinum sem sett var á leik Ísland og Ítalíu 2004.  Þá mættu rétt rúmlega 20.000 manns, þar á meðal ég og Ísak Máni.  Mjög fljótlega kom í ljóst að það var a.m.k. tvennt sem þessir ágætu skipuleggjendur Ofurleiksins höfðu klikkað á.  Fyrst var sú staðreynd að leikurinn var settur á föstudeginum fyrir verslunarmannahelgina kl 14:00 og ljóst að ekki allir væru að fara fórna sínum plönum um þá helgi fyrir þennan leik.  Annað var að miðaverð var frekar hátt stillt.  Einhver 6.000 kall fyrir standandi pláss fyrir aftan mörkin en annars var sætið að kosta um 15-17.000 kr og engin barnaverð voru í boði.  Miðasalan fór því mjög svo rólega af stað, til að kveða ekki fastar að.  Þar sem planið okkar var að vera bara í bænum þessa helgi þá var ég alveg spenntur í að skoða að fara en verðið var ekki að gera neitt fyrir mig.  Ég ákvað því aðeins að bíða og sjá hvernig málin þróuðust með þetta.  Málið endaði svoleiðis að skipuleggjendurnir drulluðust til að henda á 50% afslátt fyrir börn og Ísak Máni var að vinna á kvöldvakt hjá Garra þessa vikuna þannig að ég splæsti í miða handa strákunum þremur en ákvað að mig langaði ekki alveg 17.000 kr í þetta.  Ég fór reyndar með Loga og Daða á opna æfingu hjá City deginum áður, maður þurfti miðann sinn í það en Ísak var að vinna þá.

Öruggur 3:0 sigur City þar sem Gabriel Jesus, Aguero og Sterling skoruðu mörkin og menn náðu með herkjum að kreista um 6.300 áhorfendur á völlinn.  Skipuleggjendurnir töluðu samt um að þeir séu að skoða málið fyrir næsta ár, með sambærilegan leik en þá reynslunni ríkari varðandi tímasetningar og miðaverð.  Það verður athyglisvert að sjá.
Leikmenn Man City sem spiluðu leikinn
Leikmenn West Ham sem spiluðu leikinn

sunnudagur, júlí 30, 2017

Í fríi á Akureyri - 5 réttir í veðurlottóinu

Við skelltum okkur norður á Akureyri í tæpa viku seinnipart júlímánuðar.  Fengum, fyrir talsverða tilviljun, kennarafélagsíbúð sem datt inn í úthlutun núna í vor.  Alltaf algjör lottó með veður í svona fyrirframákveðnum innanlandsferðalögum, minnist vikunnar í VR bústaðnum í Miðhúsaskógi fyrir þremur árum þar sem rigndi aðallega og fríið bar þess óneitanlega merki.  Þannig að maður var alveg með það í kollinum að við gætum verið að fara norður í einhverja norðanátt, 5 gráður og þoku.  Og fyrsta langtímaspáin var ekki að vinna með okkur.  En það rættist aldeilis úr þessu, fengum algjört bongóblíðuveður þessa daga sem við vorum á svæðinu.

Lögðum af stað á miðvikudagsmorgni, því miður Ísaks Mána-laus, þar sem hann þurfti að vinna.  Stoppuðum á Blönduósi og fórum í sund, skothelt dæmi.  Ókum svo inn til Akureyrar í skýjað en 20 stiga hita.  Vorum þarna fram á mánudag.  Höfðum ráðgert að taka mögulega rúnt til Húsavíkur, jafnvel skoða Dettifoss o.s.frv. en veðurblíðan var svo yfirgengilega góð að það endaði svoleiðis að við vorum nánast bara á Akureyri og næsta nágrenni.  Tókum reyndar part úr degi einn bíltúr út á Dalvík og Ólafsfjörð, slepptum Siglufirði í þetta skiptið.  Annars var þetta bara hefðbundið chill, endurbætta sundlaugin á Akureyri var í göngufæri frá íbúðinni okkar og svo dunduðum við okkur almennt.  Jólahúsið, Lystigarðurinn og Flugvélasafnið var meðal þeirra hluta sem voru teknir ásamt því að miðbærinn og skólalóðir voru stundaðar.  Inga, Gunni og Hekla mættu svo á svæðið, eftir ferðalag m.a. á Egilsstaði, og voru þau líka með hús fyrir norðan.  Tókum m.a. kvöldstund þar þar sem horft var á leik Íslands og Sviss á EM kvenna og grillað.

Þurftum svo að skila af okkur húsinu á mánudeginum þannig að það var bara tekin svipuð formúla og áður, stoppað í sundi á Blönduósi, borðað á Staðaskála og svo bara heim.  Engin geimvísindi á bak við þessa ferð en ofsalega var þetta ljúft.

Jólahúsið

Á flugvélasafninu

Eitthvað var farið í körfubolta

Á byggðarsafninu á Dalvík

Í lystigarðinum á Akureyri

föstudagur, júlí 14, 2017

Þriðji körfuknattleiksferillinn í fæðingu?

Í morgun minnti Facebook mig á þá staðreynd að á þessum degi fyrir tveimur árum fór Daði Steinn á sína fyrstu fótboltaæfingu hjá ÍR.  Hann hefur verið á fullu í fótboltanum síðan og það er vel.  Við vorum svo líka að reyna að fá hann til að fara á körfuboltaæfingar síðastliðinn vetur, en hjá ÍR þurfa krakkar í 1. og 2. bekk ekki að borga mörg æfingargjöld heldur er bara eitt gjald og þau mega þá mæta á æfingar hjá öllum deildum félagsins.  En hann var ekkert ginkeyptur fyrir það, mætti bara á sínar fótboltaæfingar en stundaði svo körfubolta hérna heima í stofu með eldri bræðrum sínum.


En núna í sumar datt inn viku námskeið hjá Brynjari Karli, þjálfara sem er að hefja störf hjá ÍR næsta vetur, og var þetta námskeið fyrir stráka fædda 2009 og 2010.  Námskeiðið var ókeypis og okkur fannst tilrauninnar virði að tékka á stemmingunni hjá drengnum.  Hann var ekki alveg viss, en samt nokkuð spenntur.  Niðurstaðan varð sú að félagi hans, hann Bæring, ætlaði að fara með honum og sömuleiðis var samið um að ef Daði færi fyrsta daginn og líkaði það vel að hann myndi klára námskeiðið þá yrði farið og verslað handa honum körfuboltaskó sem hann rakst á um daginn á útsölu í Smáralindinni.  Bláir og hvítir Nike KD9, nákvæmlega eins skór og Logi Snær er að m.a. að spila í um þessar mundir.  Fyrsti dagurinn gekk svona glimrandi vel, Daða fannst þetta frábært og farið var og splæst í nýju skóna eftir fyrsta daginn og kláraði hann námskeiðið í nýju skónum.  Félagi Bæring sást reyndar ekkert eftir fyrsta daginn og það breytti engu fyrir minn mann, þetta var nefnilega svo gaman.

Þetta námskeið var að klárast núna í dag, á tveggja ára fótboltaæfingaafmælinu hans, og aðspurður um hvort hann ætli að kíkja á körfuboltaæfingar næsta haust var svarið einfalt og skýrt:  Já.

Sjáum til hvað gerist.  En skórnir eru a.m.k. klárir.

miðvikudagur, júlí 05, 2017

Logi Snær í körfuboltabúðum á Spáni


Logi Snær skellti sér til Spánar í körfuboltabúðir þetta sumarið.  Forsagan var sú að Borche Ilievski, þjálfari meistaraflokks ÍR og reyndar tveggja annarra yngri flokka, var með alþjóðlegar körfuboltabúðir í litlum bæ á Spáni, Amposta, sem er ekki svo langt frá Barcelona.  Alþjóðlegar já, en stór hluti af þessum 70-80 krökkum sem voru þarna, voru frá Íslandi og stærsti einstaki hópurinn kom frá ÍR, 23 strákar.  En þjálfarateymið var svo alþjóðlegt.  Búðirnar voru frá 23.-30.júní en hópurinn fór út þann 21. og kom aftur 31. júní.
Við vorum ekki alveg viss hvort við ættum að senda hann í þetta, þar sem þetta var á sama tíma og Skagamótið hans Daða og svo vorum við ekkert rosalega spennt fyrir því að fara þarna út til að „hanga“ í spænskum smábæ í rúma viku.  En það var úr að hann fékk að fara en út með strákunum fór flott fararstjórateymi og sömuleiðis eitthvað af foreldrum.  Logi var reyndar í yngri kantinum af þeim sem fóru og sá yngsti sem fór foreldralaus.  Hann var t.d. ári yngri en þegar Ísak Máni fór foreldralaus á körfuboltamót til Gautaborgar hérna um árið.

Þetta var mikið prógramm, vaknað snemma til æfinga og dagskráin var yfirleitt löng.  Eftir að hyggja var þetta aðeins of langt en hann var sáttur við allt og farastjórarnir báru honum mjög vel söguna.  Gerði sér lítið fyrir og tók sigurverðlaun í 1-á-1 meðal þeirra yngri.  Hópurinn náði svo lokadeginum í Barcelona þar sem kíkt var á Nou Camp völlinn og kíkt í eitt moll, sem Loga fannst nú ekki leiðinlegt þar sem hægt var að kaupa eins og 2 skópör.

En mikið ósköp var hann þreyttur þegar heim var komið, alveg búinn á því greyið.

Brottför á Keflavíkurflugvelli



Logi Snær og Erik




Heildarhópurinn

Hópurinn frá ÍR


Ívar, Erik og Logi

Menn sprækir að huga að heimferð


mánudagur, júní 26, 2017

Skagamótið - í sjötta og hið síðasta sinn

Í sjötta, og í hið síðasta sinn, arkaði ég upp á Akranes til að fylgja syni mínum þangað á hið árlega 7. flokksmót sem heitir í dag Norðurálsmótið.  Daði Steinn var að taka þátt í seinni skiptinu sínu en hann er svo að fara upp í 6. flokk í haust. Ísak Máni tók þátt í þremur svona mótum 2005, 2006 og 2007 en hann fékk, ásamt nokkrum öðrum úr 8. flokki að fara sem D-lið, á sitt fyrsta mót.  Logi Snær lét eitt duga, árið 2011, en var ekkert að æfa á sínu eldra ári í 7. flokk.  Hann tók reyndar síðar fram skóna að nýju og fór á Akureyri með 5. flokk.

Daði og Gabríel þakka fyrir leikinn
En við fórum uppeftir á föstudeginum eins og venjan hefur verið.  ÍR gisti þetta árið í Brekkubæjarskóla sem er nokkur spölur frá keppnisvöllunum en það bjargaðist nú allt saman.  Mótið hófst á skrúðgöngu og setningarathöfn í yfirbyggðu knattspyrnuhöll þeirra Skagamanna.  Daði Steinn var í A-liði og þeim gekk nokkuð vel á föstudeginum, sigruðu Fram og gerðu svo jafntefli við bæði ÍA og Þrótt.  2. sæti í riðlinum sínum þann daginn og því ljóst að menn fengju sterka andstæðinga á laugardegi og sunnudegi.  Sem varð raunin, mættu m.a. Breiðablik-1, Stjarnan-1 og FH-1, og töpin urðu í meiriflokki.  Laugardagurinn endaði þó á sigri á Selfossi þar sem Daði Steinn mætti gamla félaga sínum úr ÍR, Gabríel Úlfi, sem flutti á Selfoss fyrir síðasta vetur.  Mótið endaði svo á sunnudeginum með tveimur tapleikjum.

Fyrirliðinn fagnar
En heilt yfir var þetta gaman, Daði Steinn svaf með liðinu sínu báðar næturnar en við keyrðum á milli.  Logi Snær var á körfuboltabúðum á Spáni en Ísak Máni kom með okkur upp á Skaga á laugardeginum og fylgdist með þessu þann daginn.  Veðrið var þokkalegt, aðeins smávæta á föstudeginum þegar við vorum að spila en hellirigndi á þá sem voru síðar um daginn sem gerði það að verkum að vellirnir voru vel blautir á laugardeginum þótt það rigndi ekkert þá.  Skall svo á með sól og blíðu á sunnudeginum.
Á föstudeginum lentu þeir svo í viðtali hjá Gaupa, íþróttafréttamanni sem hefur verið að stýra hinum árlegum þáttum um þessi fótboltasumarmót.  Held að þetta hafi verið tíunda árið sem hann kom upp á Skaga.

Daði gekk reyndar ekki alveg heill til skógar, tókst að dúndra ristinni á sér í stöngina á trampólíninu þarna fyrir helgina og var hreinlega á köflum á öðrum fætinum en bar sig vel og vildi ekki almennt viðurkenna að það væri nokkuð að honum.  En maður sá það í leikjum að hann gat ekki beitt sér að fullu, honum tókst ekki að skora þetta árið.

En Skagamótskaflanum er s.s. lokið hjá mér, ég kveð það sáttur.




föstudagur, maí 26, 2017

Francesco Totti, þessu hlaut að enda...

Ég man varla eftir Rómverjunum mínum án Totti.  Smá ýkjur en samt ekki, enda svolítið síðan hann spilaði fyrsti leikinn sinn fyrir klúbbinn, 28. mars 1993.  Það er langur tími og á margan hátt góður.  Sigurinn í deildinni, 17. júní 2001, dagur sem hefur mikla þýðingu fyrir mig á fleiri hátt en bara þessi titill.  HM 2006, það var frábært.  Þetta er svo sem búið að vera erfitt líka, maður hefði gjarnan viljað að Ítalíumeistaratitlarnir hefðu verið fleiri, 7:1 tapið í Meistaradeildinni 2007 á Old Trafford var líka með því furðulegra sem ég hef upplifað í þessu.

Hann var einn af fyrstu hetjunum sem var yngri en ég, sem var ákveðið sjokk.  En aldrei fór ég til að sjá karlinn spila.  Sem er eiginlega alveg fáranlegt.  Ég stökk til og athugaði flug + þessháttar, núna fyrir síðasta heimaleikinn á móti Genoa, þegar þetta fór að fréttast að þetta yrði mögulega síðasta seasonið hans.  Þetta hefur nú legið í loftinu en það var bara núna fyrir einhverjum dögum að þetta var staðfest.  Ekkert beint flug til Rómar í boði og hlutirnir ekki alveg að smella en ég var búinn að sjá þetta fyrir mér í heilmikilli rómantík, helgarferð til Rómar, ég á vellinum á síðasta heimaleiknum hans, daginn eftir afmælið mitt.

Og á sunnudeginum lýkur þessu einfaldlega og aldrei fór ég til að sjá hann sparka í tuðruna.   Andskotinn.