Þegar vel gengur þá fylgir stemmingin með og þá vilja allir vera með. Og í þessu tilfelli þýddi það að ná sér í miða á heimaleiki með liðinu í undankeppninni, á 10.000 manna Laugardalsvöll, var enginn hægðarleikur. Ég reyndi aðeins en þúsundir manna virtust bíða spenntir fyrir framan tölvurnar þegar opnað var á miðasölu og gildi þá einu hvort það var verið að spila við Holland eða Kasakstan, alltaf fékk maður bara computer-says-no. Staðan var einfaldlega sú að t.d. hafði Daði Steinn aldrei, þegar hér var komið við sögu og orðinn 7 ára, farið á landsleik í fótbolta.
Það var því stokkið til þegar KSÍ henti í einn æfingaleik á heimavelli, síðasti leikur fyrir EM, á móti Liechtenstein. 20.000 kall var slengt fram fyrir 5 miða fyrir alla fjölskylduna á besta stað í stúkunni til að sjá landsliðið í æfingaleik þar sem fyrirfram var vitað að ekki nokkur heilvita leikmaður myndi fórna sér í svo mikið sem eina tæklingu og að andstæðingurinn gat ekki blautan.
En veðrið var yndislegt, 4 mörk voru skoruð, Eiður Smári skoraði í mögulega sínum síðast landsleik á heimavelli og allir leikmenn komu heilir úr þessu. Nú mátti EM fara að byrja.
Engin ummæli:
Skrifa ummæli