miðvikudagur, ágúst 31, 2011

Ekki öll skemmtilega vitleysan eins

Stundum fær maður fjarstæðukenndar hugmyndir en er samt það klikkaður að oft þarf lítið til að ýta þeim í framkvæmd. Meistaraflokkur Grundarfjarðar komst í 8-liða úrslit í 3ju deildinni í fótbolta og lentu þar gegn Magna frá Grenivík. Fyrri leikurinn fór fram á Grenivík um helgina, þegar ég var á Egilsstöðum, og náðu Magnamenn að knýja fram 1:0 sigur í uppbótartíma. Seinni leikurinn var svo í gær, kl. 17:30 á Grundarfjarðarvelli. Það eru nú ekki á hverjum degi sem liðið hefur leikið svona alvöru úrslitaleiki, enda bara á öðru ári eftir endurvakningu. Hvað um það, mig drullulangaði til að fara en leiktíminn ekkert sérstakur verður að segjast. Maður fékk líka pepp af netinu:



Eftir að hafa viðrað þessa hugmynd við Ísak Mána og hann var meira en klár í að taka skottúr til Grundó í miðri viku þá var eiginlega ekki aftur snúið. Hálfum sumarfrísdegi fórnað í verkið og Logi Snær einnig spurður hvort hann myndi vilja koma með. Venjulega segist hann vera klár en bakkar svo út úr hlutunum þegar á hólminn er komið, a.m.k. hvað svona vitleysu varðar. Enda eru menn jú bara 7 ára gamlir. Hann sagðist vera klár og þegar á hólminn var komið þá bakkaði hann ekki og var því ekkert annað en að taka hann með. Eftir að skólinn var búinn hjá þeim bræðrum þá var bara gripin með sér ein væn hrúga af utanyfirfötum og haldið af stað. Mig minnti að spáin gæfi til kynna að það gæti verið einhver smá bleyta en þó ekkert til að æsa sig yfir. Eitthvað var það byggt á misskilningi.

Þegar við nálguðumst fjörðinn fagra þá var bara þokudrulla yfir öllu og rúðuþurrkurnar á bílnum í fullri vinnu. Mömmu leist ekkert á þetta brölt allt saman þegar við mættum á Smiðjustíginn og það voru farnar að renna á mig tvær grímur 20 mínútum fyrir leik og veðrið úti ekkert spes skulum við segja. Hitastigið var reyndar fínt, einhverjar 14-15 gráður en annað var ekki eins gott. Drengirnir voru með utanyfirföt, hlífðarbuxur o.þ.h. en ég með minna. Tók ég á það ráð að hendast inn í bílskúr og dró þar fram forláta Kraft-galla af Varða sem ég smellti mér einfaldlega í. Þannig þokkalega græjaðir fórum við gangandi út á völl enda völlurinn í göngufæri.

Allt var þokkalegt til að byrja með en Logi Snær gafst upp líklega um miðjan fyrri hálfleik og tilkynnti mér, þegar hann var búinn að fá nammi og kók, að hann vildi fara til ömmu sinnar sem hann fékk að gera. Áfram létum við Ísak Máni okkur hafa þetta og stóðum þarna hálfflissandi að vitleysunni í okkur í hálfleik þar sem rigningin sem kom með hliðarvindinum barði á okkur, heimamenn 0:1 undir, báðir orðnir hundblautir til fótanna og eitthvað að vatni farið að finna sér leiðir í gegnum utanyfirfötin. Heimamenn hresstust þó í síðari hálfleik og náðu að jafna leikinn en það vantaði herslumuninn til að setja þessi tvö mörk sem þurfti til að komast áfram í undanúrslitin.

Eftir leik skriðum við heim og það var ekkert annað í boði en að rífa af sér fötin inní bílskúr. Logi Snær var í góðu yfirlæti en við Ísak Máni í aðeins verri málum. Það var bara hent í sig smánæringu og síðan þurftu menn að koma sér í eitthvað svo hægt væri að bruna aftur í bæinn. Öllu blauta draslinu var troðið í poka og ég var með gamla gervigrasskó staðsetta á Smiðjustígnum sem ég gat farið í, sokkalaus reyndar, í hálfrökum gallabuxum og flíspeysan bjargaði mér frá því að þurfa að vera á kassanum. Svona útbúinn keyrði maður aftur heim en það gekk samt rosavel, drengirnir lásu bara Syrpurnar sínar og við vorum mættir heim kl rúmlega 22. Allir frekar krumpaðir í morgun en ég get hlegið að þessu núna.

Maður lifir bara einu sinni, um að gera að nota þann tíma sem maður hefur í eitthvað sniðugt.

mánudagur, ágúst 29, 2011

Annað árið í röð var dollan í sjónmáli

Við Ísak Máni lögðum land undir fót ef svo er hægt að segja og skruppum til Egilsstaða um helgina. Úrslitariðill 5. flokks ÍR, Þórs, FH og Hattar í Íslandsmótinu var spilaður þar. Flugum á laugardagsmorgni, spilaðir tveir leikir þann daginn og einn leikur á sunnudegi áður en flogið var aftur heim. Ég hafði aldrei komið til Egilsstaða áður og get ekki sagt að ég hafi séð mikið af bænum. Þetta er væntanlega eitthvað svipað og þegar stóru fótboltahetjurnar úti í heimi sem hafa komið til margra landa en sjá eiginlega ekkert nema hótelherbergi og fótboltavelli. Við gistum í Fellabæ, Fellaskóla nánar tiltekið og vorum með Fellavöll á sama blettinum. Einu skiptin sem við fórum inn í bæinn var þegar okkur var skutlað í sund og svo þegar við keyptum okkur ís í Bónus.

Þrír úrslitariðlar í gangi og efstu liðin komust í undanúrslit, ásamt því liði með bestan árangur af liðunum þremur í öðru sæti. Þór í fyrsta leik en norðanmenn eru sterkir í þessum flokki. Það dugði þeim ekki því ÍR sigraði 2:1 með mikilli baráttu og hjálp lukkudísanna. FH voru næstir en svo skemmtilega vill til að þjálfari þeirra, Árni Freyr, er einn af betri mönnum meistaraflokks ÍR. FH hafði 2:1 sigur og efsta sætið að renna mönnum úr greipum. Sigur Hafnfirðinganna var þó sanngjarn ef menn eiga að vera alveg heiðarlegir. Það var því ekkert annað en sigur á móti heimamönnum í Hetti sem kom til greina ef menn ætluðu sér annað sætið og smá líkur á sæti í undanúrslitum. Öruggur 5:0 sigur hafðist þar og Ísak Máni tók sig til og setti tvö mörk, með mínútu millibili. Fyrstu mörkin hjá honum í sumar og gaman hjá honum að klára 5. flokks ferillinn og þar með hinn eiginlega 7-manna pakka á að skora tvö mörk í lokaleiknum. Ekki nóg með það heldur var honum hent inná síðustu mínúturnar í framlínuna, sem hefur ekki gerst síðan ég veit ekki hvenær. Ég sagði síðasti leikurinn því það fór svo að öll liðin í öðru sæti í öllum riðlunum þremur fengu sex stig og þar sem ekki er notast við markatölu þurftu forvígismenn KSÍ einfaldlega að draga hvort það væri ÍR, Valur eða Haukar sem fengu síðasta sætið í undanúrslitum. Það var gert í dag og það voru Valsarar sem duttu í lukkupottinn.

Í heild skemmtileg ferð og heimamenn fá mikinn plús fyrir að hafa hugsað vel um gestina sína og vildu allt fyrir okkur gera. Boltanum að ljúka þetta sumarið en þá koma víst ný verkefni í staðinn.

föstudagur, ágúst 26, 2011

Að kasta perlum fyrir svín

Karlinn steig aðeins út fyrir þekkingarkassann í vikunni og fór í laxveiði í fyrsta sinn. Eitthvað vinnudæmi sem kom upp og ekki annað en að láta sjá sig í það. Það var ekki ráðist á garðinn þar sem hann er lægstur og farið í Norðurá í Borgarfirðinum. Ég þurfti að leita til nokkra reynslubolta með hvernig best væri að snúa sér í þessu og einn þeirra fór í það að lána karlinum græjur enda algjörlega tómur kofi heima hjá mér hvað þetta varðar. Hnussaði nú flestum þessum boltum og létu í það skína að þetta væri nú hálfgerð sóun á árbakkaplássi að skella svona grænjaxli eins og mér þangað. Ég hef nú líks ekki verið þekktur á þessu sviði, einhvern tímann dorgaði maður í Grundarfjarðarhöfn og fór nokkrum sinnum að veiða í einhverjum sprænum þarna í sveitinni, varla samt hægt að kalla það veiði. Ég hef líka haft mínar efasemdir um þetta, standandi út í læk í fleiri tíma með einhverja stöng, var ekki alveg að sjá pointið við þetta.

Þetta reyndist nú, þegar á hólminn var komið, alveg fínt. Bara svo við höfum það strax upp á borði þá veiddi ég ekki neitt enda heilt yfir frekar dauft í þeim efnum í ánni um þessar stundir. Í þessum 20 manna hóp veiddust 4 fiskar seinnipart miðvikudagsins og heilir 3 fyrripart fimmtudags þannig að tölfræðin var nú ekki með mér. Við vorum nú með einhvern guide sem leiddi okkur í gegnum þetta, sá sem var með mér á stöng var ekki mikið reyndari en ég en eitthvað þó. Þetta var nú samt ekki nóg til að ég sé kominn með einhverja bakteríu á háu stigi, maður þyrfti að vera aðeins öflugari í að kasta flugunni og þessháttar. Veit að ég fékk ekki mikið fyrir stíl í þeim efnum, þetta var meira svona stílbrot. Maður skynjaði þó kick-ið á þeim stundum þegar maður hélt að eitthvað væri búið að bíta á agnið, og að því leyti skil ég þetta alveg. Mér fannst svo ótrúlegt hvað tíminn flaug áfram í þessu öllu sem hlýtur að þýða að maður hafi nú ekki verið að drepast úr leiðindum.

Þegar ég kom heim þá var Logi Snær ekki heima, hafði skotist með afa sínum og ömmu í Reynisvatn. Og hann, annað en ég, hafði eitthvað til að sýna við heimkomuna.

fimmtudagur, ágúst 25, 2011

Unglingurinn - Fyrsti hluti að hefjast í alveg hreint mögnuðum þríleik

„Pabbi, ég á svo lítið af buxum. Ég er að spá í einar sem ég ætla að skoða aðeins betur.“
Þögn.
„En þær kosta reyndar 18.000 kr.“

Pabbinn reynir að halda kúlinu og spyr í gamansömum tón: „18.000 kr, það hlýtur þá að vera gott í þeim.“ En í raun var karlinn nánast að falla í yfirlið.

Fyrsti parturinn af þremur, ég festi bara beltin og reyni að skauta í gegnum þetta.

sunnudagur, ágúst 21, 2011

Menningarhelgin

Hér er búið að vera hið þokkalegasta prógramm um helgina. Sigga tók þátt í 10 km hlaupinu í Reykjavíkurmaraþoninu og tókst áætlunarverkið sem var að vera undir 60 mínútumarkinu, 56:42 min svona til að hafa þetta nákvæmt. Ég tók Loga Snæ og Daða Stein með mér niður í bæ og við sáum kellu taka síðustu metrana. Það er eins og mig minni að ég hafi einhvern tímann farið 10 km í einhverju skólahlaupi í Grundarfirði hérna í den og sama minning er líka sú að það hafi verið drulluerfitt. Að öðru leyti hef ég ekki komið nálægt svona skipulögðum viðburðum en einhverntímann var ég nú að hugsa um að taka þátt í þessu Reykjavíkurmaraþoni en ekki hefur það enn komist lengra en að vera bara hugmynd. Röltum aðeins í gegnum bæinn að hlaupi loknu, enda ekki hægt að fá bílastæði þarna alveg við markið. Flott veður og fín stemming.

Ísak Máni gat ekki komið með því hann var bæði á laugardaginn og sunnudaginn í úrvalsbúðum KKÍ, seinni helgin þetta sumarið en þetta er annað árið í röð sem hann fékk boð um að taka þátt í þessu. Styttist í að körfuboltatímabilið hefjist og menn ætla sér mikla hluti, það er vonandi að það verði gleði í vetur hvað það varðar. Annars fékk hann þau góðu tíðindi að hann komst í B-liðs hópinn fyrir úrslitakeppninna hjá 5. flokk í fótboltanum, nokkuð sem ég talaði um hérna fyrir nokkrum pistlum að væri alls ekki víst. Strákurinn var mjög sáttur en þessi úrslit verða um næsta helgi. Á Egilsstöðum...

Ég fór svo með Loga Snæ og Ísak Mána um kvöldið niður í bæ, kíktum á einhverja tónleika og tókum svo þessa margumtöluðu tendrun Hörpunnar eða hvað sem þetta var kallað og svo líka flugeldasýninguna. Skriðum heim um rúmlega miðnætti, alveg ágætlega sáttir með þetta allt saman.

Ekki fór sunnudagsmorgunninn í mikla Joe Boxer náttbuxnanánd því Logi Snær var að keppa á Bónusmóti Fylkis í Árbænum, mæting þar 08:40. Mamman tók að sér að vera mætt með drenginn á réttum tíma, við Daði Steinn létum okkur nægja að mæta rétt fyrir fyrsta leik sem var 09:30. Ísak Máni var á fyrrnefndum úrvalsbúðum. Það gekk hálferfiðlega fyrir veðurguðina að ákveða hvernig þær ætluðu að hafa þetta og eftir að hafa verið að mestu leyti í sól tók þeir rigninguna á þetta þannig að við Daði Steinn beiluðum á síðasta leiknum. Úrslitin frekar niðurdrepandi enda voru þeir að spila við ári eldri drengi en sem fyrr var Logi Snær ekkert að velta því mikið fyrir sér.

Ég er ekki enn búinn að endurnýja áskriftina á Stöð2 Sport2, þ.e. enska boltanum. Get ekki sagt að ég sé hreinlega mikið að taka eftir því.

Valur - Ármann

Skólinn hjá drengjunum að hefjast eftir helgi og þá fer síðasti hluti vetrarrútínunar af stað. Tala nú ekki um fyrst að fyrirhuguðu leikskólaverkfalli var svo afstýrt en það hefði klárlega haft eitthvað að segja varðandi rútínuna hjá þeim yngsta. Ísak Máni og Logi Snær hafa verið á námskeiðum í síðustu viku, ólíkum þó.
Ísak Máni átti að vera á körfuboltanámskeiði hjá ÍR en það var blásið af með einhverjum 12 tíma fyrirvara og því þurftu við að gúggla eitthvað körfuboltanámskeið á höfuðborgarsvæðinu á mettíma. Enduðum við á því að „treida“ honum yfir til Vals og sótti hann því körfuboltanámskeið á Hlíðarenda í vikunni, eins og hann reyndar gerði hérna um árið. Hann var mjög sáttur við það enda aðstaðan öll til fyrirmyndar og þjálfarateymið þar virðist vera að gera gott mót, það skemmdi ekki fyrir að yfirþjálfarinn mundi eftir honum frá því síðast.
Logi Snær fór hinsvegar í Laugardalinn í Ármann, á fimleikanámskeið. Það var allan daginn og skiptist þannig að fyrir hádegi var hann í fimleikum en eftir hádegið var Húsdýragarðurinn, sund, TBR-húsið eða eitthvað annað í þeim dúr. Hann var alveg að fíla þetta og ég held að lendingin verði sú að hann fari í fimleika í haust með fótboltanum ef dagskránnar smella allar saman og mamman sé opin fyrir því að skutla fram og tilbaka.
Það færi nú þá aldrei þannig að maður færi að hoppast og skoppast í kringum fimleikamót líka, svona í dauða tímanum. Alltaf gaman að setja eitthvað nýtt í reynslubankann en fimleikar voru aldrei inn í myndinni með Ísak Mána enda líkamlega aðeins önnur týpa en Logi Snær. Það væri nú líka ekkert gaman ef þeir væru allir eins.

laugardagur, ágúst 20, 2011

Setið á hakanum

Breiðholtið er blátt og hvítt - lalalalala

Stórslagur í Breiðholtinu í gær, Leiknir-ÍR, aka Baráttan um Breiðholt og menn láta nú ekki svoleiðis viðburð fram hjá sér fara. Leikurinn á sama stað í fyrra var enn í bakhöfðinu en þá töpuðum við og Leiknir var hársbreidd frá því að fara upp í efstu deild. Núna var raunveruleikinn annar, bæði lið í bullandi botnbaráttu og með sigri gat ÍR komið sér í þægilegri stöðu og nánast sent nágranna niður. Á móti myndi sigur Leiknis þýða að þessi „systrafélög“ sætu saman með jafnmörg stig og allt upp í loft. Ef ÍR-ingar hefðu átt í einhverjum vandræðum með að peppa sig upp fyrir leikinn þá hefði ein leið að vera fara inn á heimasíðu Leiknis og lesa pistilinn fyrir leik:

Þegar kvölda tekur koma ÍR ingar í heimsókn í miklum botnsslag í 1.deild karla. Leiknismenn mæta galvaskir til leiks gegn ÍR sem hefur átt mjög slöku gengi að fagna undanfarnar vikur og lent í ströglinu.Við aftur á mótum erum einnig búnir að tapa síðustu 3 leikjum og er sannlega þörf fyrir að snúa því gengi við í kvöld.

Leiknismenn verða án Eggerts Rafns Einarssonar sem er meiddur en aðrir leikmenn ættu að vera tiltækir í leiknum. Það er því nokkuð stærri hópur sem mætir í þennan leik en þann síðasta. Kristján Páll snýr til baka úr leikbanni og Brynjar Hlöðversson og Þorgeir Leó koma til baka úr veikindum.

Hjá ÍR eru að mér skilst flestir leikfærir en þeirra langbestu leikmenn Árni Freyr Guðnason sem hefur nú veitt okkur margar skráveifurnar um tíðina og markvörðurinn Róbert Örn verða báðir með.

Leikurinn í kvöld er vissulega mikilvægur uppá framhaldið. Með sigri okkar manna komumst við úr botnsæti en tapi liðið má segja að kraftaverk þurfi til að halda okkur í deild þeirra næstubestu. Sama hvernig fer þá er Leiknir og verður stolt Breiðholtsins. Meðan áhangendur ÍR virðast skjótast úr skúmaskotum þegar leikið er gegn Leikni mætir alltaf sami góði kjarninn af Leiknisfólki. Þegar ÍR ingar brýna raust sína tvívegis yfir árið og þá bara gegn Leikni, þá hvetjum við okkar menn í hverjum leik. Ef við sigrum í dag þá gleðjumst við en ef við töpum og jafnvel föllum í haust þá berjumst við saman að því að byggja áfram upp fallegt félag. Þess vegna mun enginn einn leikur breyta því sem allir vita að við erum um ókomna tíð, Leiknir stolt Breiðholts!


Hroki.is? Skiptir engu máli því þetta fór nú á besta veg, a.m.k. frá mínum bæjardyrum séð. 0:2 í hálfleik og allt í góðum málum en Leiknir minnkaði muninn í síðari hálfleik sem hleypti fullmikilli spennu í þetta en ÍR náði að landa þessu.
Stemming í stúkunni og var hún meiri gestamegin heldur en hjá heimaliðinu, ólíkt árinu áður. Leiknir á enn tölfræðilega möguleika á að bjarga sér en virðast vera á leið niður í 2. deild eða eins og ein pillan sem flaug úr gestastúkunni í gær: „Leiknir er alveg að falla fyrir okkur...“ Ég væri nú svo sem alveg til í að sjá þessi grey uppi kannski á kostnað Gróttu því leikir þessara Breiðholtsliða eru alltaf extraspes, en ég missi engan svefn yfir þessu. Á meðan ÍR endar ekki í öðruhvoru fallsætinu þá er mér sléttsama.

þriðjudagur, ágúst 16, 2011

Bleyjukaupandinn

Ég byrjaði að kaupa bleyjur á því herrans ári 1999 og hef gert það hlélaust síðan. Auðvitað hafa kaupin verið misör á þessu tímabili en þetta gekk þannig til að byrja með að þegar nr. 1 var að hætta að sofa með bleyju þá mætti nr. 2 á svæðið og þegar hann var að hætta að sofa með svona græju þá mætti nr. 3 og áfram hélt maður að kaupa bleyjur.
Nr. 3 er hættur að nota bleyjur á daginn, hætti núna í sumar, og gengur það bara mjög vel. Svo fórum við að taka eftir því að bleyjurnar sem við settum á hann á kvöldin voru yfirleitt þurrar á morgnana. Það var því bara eitt að gera, prófa að láta hann sofa bleyjulausan og núna er hann búinn að sofa 4-5 nætur, slysalaus. Kannski er ég að storka örlögunum með því að birta þennan pistil.
Ég er ekki farinn að kæla kampavínið ennþá, vitandi það að bakslögin eru líkleg til að mæta á svæðið. En ég væri alveg til í að þetta myndi í framhaldinu ganga eins og í sögu. Lygasögu þess vegna.

mánudagur, ágúst 15, 2011

Uppáhaldssveitaliðið

Að elta hverfisklúbbinn minn í sumar hefur verið takmörkuð stemming en ég hef nú samt látið mig hafa það. Aðra sögu er hinsvegar að segja af meistaraflokki Grundarfjarðar í 3ju deildinni. Fjölskyldan skellti sér í bíltúr út á Álftanes á laugardaginn, til að sjá uppáhaldssveitaliðið spila fótbolta. Logi Snær fór í heimsókn til Óðins, gamla leikskólafélagans, sem flutti þarna út eftir fyrir þó nokkru. Restin af genginu horfði á Grundarfjörð sigra Álftnesinga 0:2 og tryggja sér þar með sæti í úrslitakeppninni í 3ju deildinni þrátt fyrir að ein umferð sé eftir. Tommi frændi fastur á sjúkrabílavaktinni í sveitinni og bruddi sprengitöflur á meðan ég sendi honum sms um gang leiksins. Ég tók að mér að vera með myndavélina á kantinum, bara gaman að því. Enn verður maður að hrósa þessu strákum sem halda utan um þetta, Tomma og co. Fyrsta árið eftir endurvakningu klúbbsins var ekkert sérstakur svona stigalega séð en þetta hefur smollið flott núna á ári tvö. Heyrst hefur að líklegastir mótherjar Grundarfjarðar á fyrsta stigi úrslitakeppninnar sé Magni frá Grenivík. Fjandinn sjálfur, hvað er maður lengi að keyra á Grenivík? Þetta er alvöru stemming.

sunnudagur, ágúst 14, 2011

Ísak Máni á Íslandsmóti

Það færist hér til bókar á ÍR vann Leikni 4:0 í B-riðli B-liða á Íslandsmótinu hjá 5. flokk karla á núna á föstudag. Ísak Máni er nú ekki mikið í því að skora mörk og ekki komu þau hjá honum núna en mikið langaði honum. Fékk tvö fín færi, sem gerist heldur ekki oft, en það hafðist ekki. Átti þó stoðsendingu í einu markinu og sendingu á þann sem gaf stoðsendinguna í tveimur (er þetta ekki einhver tölfræði sem menn í henni Ameríku halda utan um?). Strákurinn er því væntanlega að ljúka 7-manna boltaferlinum án þess að hafa tapað fyrir Leikni og það er ágætt fyrir sálartetrið, a.m.k. ef þú heldur með ÍR. Annars hefur Ísak Máni fengið smá smjörþef af B-liðinu en er venjulega í C-liðinu. Vitaskuld vilja menn vera í efri hluta goggunarraðarinnar og ég tala nú ekki um þegar B-liði er í toppbaráttu í sínum riðli á meðan C-liðið siglir lygnan sjó. Reyndar fór nú svo að hann var færður aftur í C-liðið í lokaleik riðlakeppninnar sem fór fram í dag á Hlíðarenda. B-liðið er komið í úrslitakeppnina á meðan C-liðið hefur lokið leik og það verður að teljst ólíklegt að hann nái inn í B-liðs hópinn. Hann hefði væntanlega alveg verið til í að spila í úrslitum núna eins og í fyrra. Kemur í ljós síðar.

sunnudagur, ágúst 07, 2011

2ja fótboltamótahelgin

Þá er helginni, sem við höfðum svona semi-andvarpað yfir, að ljúka. Semi-andvarpað aðallega vegna þess að við gerðum okkur grein fyrir því fyrir nokkru að eitthvað þyrftu menn að skipta liði. Logi Snær að keppa á Króksmótinu á Sauðárkróki en Ísak Máni á Olísmótinu á Selfossi. Fór það svo þannig að Sigga hélt á Krókinn, seinnipart föstudagsins með Loga Snæ, á meðan ég sá um Ísak Mána og Daða Stein. Gekk þetta ágætlega með Loga Snæ, úrslitin voru ekkert spes því aðeins einn sigur komst í hús á meðan rest tapaðist en Logi virðist ekki vera að velta sér upp úr því. Ekki að heyra annað en að hann hafi skemmt sér vel og mamman virðist hafa komið heil út úr þessu að mér sýnist, en þau voru að detta í hús. Engin bongóblíða þarna fyrir norðan en þurrt og það er nú oft fyrir öllu.

Olísmótið byrjaði hinsvegar á föstudeginum þannig að við Ísak Máni vorum mættir á Selfoss um hádegisbil. Spáin var ekkert sérstök fyrir þann daginn en árinu áður lentum við í einhverju því versta veðri sem ég hef upplifað á svona mótum og er búinn að fara á þau nokkur. Rifjum aðeins upp stemminguna í fyrra:



Þetta var ekki alveg svona slæmt í ár en við fengum samt ágætlega hressilega rigningu á köflum þarna á degi eitt. Úrslitin voru ekki alveg að detta í hús hjá Ísaki og félögum, töpuðu fyrstu tveimur áður en sigur hafðist í síðasta leik. Eftir þennan dag röðuðust liðin í riðla og hið eiginlega mót fór svo fram á laugardegi og sunnudegi. Ég brunaði í bæinn þarna á föstudagskvöldinu og sótti Daða Stein upp í Bröttuhlíð þar sem hann hafði verið í pössun að leikskóladegi loknum. Hann kom svo með mér á laugardeginum, enda miklu skárra veður og ekki skemmdi árangurinn inn á vellinum fyrir, þrír sigrar í þremur leikjum. Svo var bara brunað heim um kvöldið og svo aftur til höfuðborg hnakkanna á sunnudeginum.


Á lokadeginum var þvílík blíða og gleði í gangi. Báðir leikir dagsins unnust og því efsta sætið í riðli 2 hjá C-liðum og dolla í hús. Guttinn stóð sig bara vel, lék sem fyrr mest í vörninni en fékk einnig nokkur tækifæri á kantinum. Ákveðnum kafla lokið hjá honum en þetta var hans síðasta mót í þessum hefðbundu gistimótaseríum sem einkenna 8.-5. flokk og gaman því að ljúka þeim kafla með bikar. Í haust verður það 4. flokkur sem tekur við og þá dettum við í hefðbundinn 11-mannabolta og annars konar mót. Það verður öðruvísi en vonandi líka gaman, öðruvísi gaman.


Aftari röð:
Viktor Snær, Hákon Örn, Ísak Máni, Tristan og Berti þjálfari.
Fremri röð: Kjartan, Haraldur og Viktor Ingi.
Fremstur: Pálmi.

miðvikudagur, ágúst 03, 2011

Daði Steinn leikskóladrengur

Daði Steinn byrjaði í leikskóla í dag, á Fálkaborg. Ísak Máni og Logi Snær voru báðir á Arnarborg en við ákváðum að prufa nýja stað með þann minnsta. Reyndar voru þessar stofnanir sameinaðar eða yfirstjórn þeirra a.m.k. þannig að það er hægt að segja að þetta sé sama tóbakið en í raun er það ekki. Sigga sér um aðlögunina í þetta skiptið, hún fær að leika sér með litlu börnunum fram á föstudag en frá og með mánudeginum er drengurinn á eigin vegum.

Endum þessa videóviku með broti af leikskóladrengnum um helgina, í boltaleik. Hvað annað?

þriðjudagur, ágúst 02, 2011

Listin að halda bolta á lofti

Ísak Máni er alltaf í boltanum eins og hefur margoft komið fram hérna á þessari síðu. Um daginn var sett upp ákveðið takmark fyrir strákana í fótboltanum, þ.e. hjá 5. flokknum, en snérist það um að halda bolta á lofti og telja hversu oft þeir geta haldið honum á lofti með öllum líkamanum nema höndum án þess að tuðran snerti jörðu. Í grófum dráttum er þetta sett upp þannig að þeir hafa tíma fram að lokahófi í haust til að ná ákveðnum fjölda í þessari iðju. Fyrir 50 skipti fá þeir brons, 100 skipti veitir þeim silfur og 150+ skipti er gull viðurkenning. Sönnunarbirgði drengjanna er talsverð í þessu, annað hvort verða þeir að framkvæma þennan fjölda fyrir framan þjálfarana eða leggja fram myndbandsupptöku af gjörningnum. Almenn vitni út í bæ teljast sem sagt ekki með og skiptir þá engu máli hvort þau eru blóðskyld eður ei, ung eða gömul, eða jafnvel með 5 háskólapróf.
Ég vissi ekki alveg hvað mér átti að finnast um þetta, vitandi það að þetta var nú ekki alveg sterkasta hliðin hjá frumburðinum en hann hafði víst náð rétt rúmum 30 skiptum fyrir þetta. En þá er víst ekkert annað að gera en að æfa sig og æfa sig svo aðeins meira. Þolinmæðin er ekki alltaf okkar sterkasta hlið og oft vilja menn að hlutirnir gerist strax.

En litlir sigrar hafa unnist og hann er búinn að vera nokkuð grimmur að gera eitthvað á hverjum degi og er yfirleitt að ná kringum 50 skiptum ef hann tekur sig til í smátíma. Stór sigur náðist um helgina í Baulumýri þegar 68 kvikindi náðust og svo heppilega vildi til að undirritaður var með vélina á lofti þannig að það er til skjalfest og bronsið því væntanlega í húsi.



Drengurinn toppaði sig þó allrækilega í dag og náði 96 skiptum en reyndar bara í vitna viðurvist, þ.e. úti á velli með félögunum. Stefnan á silfrið er því freistandi en við verðum að sjá hvernig það tekst til. Ég smitaðist nú aðeins um helgina og tók smá skorpu í þessu. Í minningunni átti ég lengi vel 80 skipti sem náðust á blettinum í Sæbólinu áður en mér tókst að brjóta 100 skipta múrinn með 120 og eitthvað minnir mig en reyndar var ég ekki nógu duglegur í að æfa mig í þessu hérna í gamla daga. En um helgina náði ég 137 skiptum og það verður því að teljast persónulegt met á meðan ég man ekki meir.

Það náðist reyndar ekki á teip og ekki kjaftur til að staðfesta þá sögu.

mánudagur, ágúst 01, 2011

Verslunarmannahelgin 2011

Það stefndi nú ekki í mikla ferðamennsku þegar nær dró verslunarmannahelginni, rigningarspá um flest allt land og ég var ekki að sjá mig keyra til Egilsstaða eða eitthvað álíka til að komast í sól. Okkur stóð til boða að kíkja til Ingu og co í Úthlíð en það yrði nú aldrei nema dagstúr þannig að við tókum hinn kostinn, að fá bústaðinn í Baulumýri lánaðan. Þriðji kosturinn var vitaskuld að taka bara höfuðborgina á þetta en við ákváðum samt að taka sénsinn á sveitinni.
Pökkuðum nóg af pollafötum og engum stuttbuxum (nema sundfötum) og héldum af stað á laugardagsmorgni. Þegar í sveitina var komið var brostið á með þvílíkri blíðu. Laugardagurinn var því bara notaður í léttklætt pallachill og lækjasull, misgáfulegt þó eins og okkar er von.





Eins og hendi væri veifað skall svo á með rigningu um kvöldmatarleytið bara svona rétt til að bleyta upp í sveitinni því það hætti aftur mjög fljótlega, stóð yfir rétt áður en farið var að grilla. Sunnudagurinn fór í berjatínsluferð og almenna afslöppun, hlýtt veður en aðeins vindur með því.
Héldum heim á leið fyrir hádegið í dag því við ákváðum að nota tækifærið og uppfylla eina ósk hjá drengjunum sem var að fara í sund í Borgarnesi. Eftir sundferðina hentum við í okkur sveittum vegasjoppuborgurum í Hyrnunni áður en lagt var svo af stað heim með fulla tösku af ónotuðum stígvélum og pollafötum.

Karlinn að fara að vinna á morgun og Daði Steinn að byrja í leikskóla á miðvikudag þannig að það styttist í hefðubundnu rútínuna.