Veit ekki alveg hvaða skilaboð tengdó er að senda.
„Hérna er gjöfin sem ég er búin að ætla gefa ykkur þegar þið mynduð dröslist upp að altarinu, nú bíð ég ekki lengur en þið megið alveg drífa nú í þessu.“
föstudagur, desember 25, 2009
Skilaboð?
Aðfangadagur jóla í gær. Gekk nokkuð vel fyrir sig. Hinsvegar olli einn pakkinn (reyndar var hann tvískiptur) smá hugarangri. Allir hinir pakkarnir voru svona jólapakkar en þessi var aðeins öðruvísi, þ.e. þegar við vorum búin að opna hann. Svona meira ef-ég-væri-að-gifta-mig-pakki.
Veit ekki alveg hvaða skilaboð tengdó er að senda.
„Hérna er gjöfin sem ég er búin að ætla gefa ykkur þegar þið mynduð dröslist upp að altarinu, nú bíð ég ekki lengur en þið megið alveg drífa nú í þessu.“
Veit ekki alveg hvaða skilaboð tengdó er að senda.
„Hérna er gjöfin sem ég er búin að ætla gefa ykkur þegar þið mynduð dröslist upp að altarinu, nú bíð ég ekki lengur en þið megið alveg drífa nú í þessu.“
Nammivélin í Nettó
Velti því fyrir mér á þessari síðu fyrir nokkrum árum (djö... hljómar þetta kempulega) hvort hinn almenni ungviður sem væri að stunda íþróttir væri frekar að horfa til þeirra efnislegu gæða sem afreksmenn í íþróttum eru oft aðnjótandi, meira heldur en það andlega kikk sem kæmi við það að sigra í kappleikjum eða skara fram úr á sínu sviði.
Logi Snær kom til mín eftir að hafa verið að horfa á þátt í seríunni um Atvinnumennirnir okkar með eldri bróðir sínum og tilkynnti mér að Hermann Hreiðarsson, knattspyrnumaður með meiru, væri sko flottur gaur. Hann ætti risastórt hús með sundlaug út í garði sem væri með rennibraut. Einnig ætti hann marga bíla og svona prik til að nota á grænu borði (snookerborð) og tölvuleikjatæki og nammivél eins og er í Nettó. Ástæðan? Hann fær svona mikla peninga fyrir að spila fótbolta.
Illa hefur gengið að fá Loga til að nýta orku sína í einhverja íþróttatengdar æfingar. Spurning hvort ég gæti notað þetta sem hvatningu?
„Ef þú ferð á æfingar og verður rosalega duglegur að æfa þig þá getur þú mögulega keypt nammivélina í Nettó...“
Logi Snær kom til mín eftir að hafa verið að horfa á þátt í seríunni um Atvinnumennirnir okkar með eldri bróðir sínum og tilkynnti mér að Hermann Hreiðarsson, knattspyrnumaður með meiru, væri sko flottur gaur. Hann ætti risastórt hús með sundlaug út í garði sem væri með rennibraut. Einnig ætti hann marga bíla og svona prik til að nota á grænu borði (snookerborð) og tölvuleikjatæki og nammivél eins og er í Nettó. Ástæðan? Hann fær svona mikla peninga fyrir að spila fótbolta.
Illa hefur gengið að fá Loga til að nýta orku sína í einhverja íþróttatengdar æfingar. Spurning hvort ég gæti notað þetta sem hvatningu?
„Ef þú ferð á æfingar og verður rosalega duglegur að æfa þig þá getur þú mögulega keypt nammivélina í Nettó...“
fimmtudagur, desember 24, 2009
Beðið eftir jólum
Styttist í þetta, búið að redda því mesta sem þurfa þykir. A.m.k. var jólasteikin komin í hús, þá hlýtur þetta að vera komið langleiðina.
Það er þá lítið annað að gera en bara chilla og bíða eftir að blessuð klukkan slái sex.
Það er þá lítið annað að gera en bara chilla og bíða eftir að blessuð klukkan slái sex.
föstudagur, desember 11, 2009
Týndi sonurinn snýr heim
Allen Iverson snéri heim til Philly á dögunum eftir 3ja ára fjarvera í tómu rugli. Grét hjartnæmum gleðitárum á blaðamannafundi og allt í gangi en toppstykkið á karlinum hefur nú alltaf verið hálftæpt. Sixers liðið hefur nú verið í tómu rugli það sem af er tímabilinu, tapað 11 leikjum í röð og þar af tveir eftir að kóngurinn kom aftur.
Held samt að hann sé búinn með sitt besta, enda fær kappinn líklega ekki meira en samning út tímabilið. Vona reyndar að ég hafi rangt fyrir mér í báðum þessum atriðum. Svíður enn svolítið tapið í úrslitunum 2001 á móti Lakers, unnu fyrsta leikinn í framlengingu en töpuðu svo næstu fjórum og áttu í raun lítinn sjéns. Eftir það hefur Iverson ekki komist nálægt hringnum góða.
Engin djúpstæð ástæða fyrir þessum skrifum, fékk bara netta gæsahúð þegar karlinn var kynntur í sínum fyrsta leik á móti Denver:
Held samt að hann sé búinn með sitt besta, enda fær kappinn líklega ekki meira en samning út tímabilið. Vona reyndar að ég hafi rangt fyrir mér í báðum þessum atriðum. Svíður enn svolítið tapið í úrslitunum 2001 á móti Lakers, unnu fyrsta leikinn í framlengingu en töpuðu svo næstu fjórum og áttu í raun lítinn sjéns. Eftir það hefur Iverson ekki komist nálægt hringnum góða.
Engin djúpstæð ástæða fyrir þessum skrifum, fékk bara netta gæsahúð þegar karlinn var kynntur í sínum fyrsta leik á móti Denver:
fimmtudagur, desember 10, 2009
Skólalok
9. desember er liðinn. Búinn að setja punkt fyrir aftan HR. Allavega kommu en punkt í bili, löngu bili.
Skólinn er sem sagt búinn og þetta diplómadæmi líklega komið í hús. Hættulegt að tala svona þar sem ég var bara að klára síðasta prófið í gær og hef vitaskuld ekki fengið niðurstöður úr því. Held að þetta hafi samt gengið alveg þokkalega.
Þessi síðasti kúrs var klárlega með stífasta vinnuálaginu, stórt verkefni og maður er búinn að vera frekar lítið heima hjá sér síðustu vikur. Ef maður á að tína til eitthvað jákvætt við það þá hefur maður séð heldur lítið af sjónvarpi og hef lítið heyrt af Icesave og tengdum málum.
Núna ætla ég bara að chilla takk fyrir, held að ég eigi það alveg skilið. Gaman að geta komið heim eftir vinnu og þess háttar. Grunar reyndar að sumir fjölskyldumeðlimirnir séu sáttir við endalokin á þessu, eða ég vona það a.m.k.
sunnudagur, nóvember 22, 2009
Skutlast norður og heim aftur
Skelltum okkur norður til Akureyrar um helgina. Jú, jú, Ísak Máni var að keppa, hvað annað fær okkur til að rífa okkur upp úr sófanum og þeysast um landið, körfubolti var það núna. Í þetta skiptið var einn-fyrir-alla-allir-fyrir-einn þema, þ.e. allir fjölskyldumeðlimir voru tjóðraðir niður í bílinn með aukaföt í tösku, hvort sem þeim líkaði það betur eða verr. Pöntuðum svefnpokapláss í tvær nætur fyrir fimm manna fjölskyldu hjá Hótel Jóhönnu og fengum rúmlega það. Fengum alla fjórðu hæðina útaf fyrir okkur og matur innifalinn. Greiddum fyrir það með einum Cocoa Puffs 690 gr pakka, sem við átum að mestu leyti sjálf, ekki slæmur díll það.
Körfuboltinn gekk svona upp og niður, fer svona eftir hvernig menn líta á það. Allir leikirnir þrír töpuðust en mínum manni gekk nokkuð vel. Ekki stór hópur sem fór norður og einhverja „lykilmenn“ vantaði svo aðrir í liðunu þurftu að stíga upp og skila af sér meiri ábyrgð. Menn læra bara af því.
Full mikill tími sem fer í það að keyra norður en var samt nokkuð auðvelt, hversu þversagnakennt sem það kann að hljóma. Drengirnir þrír stóðu sig allir vel í bílnum þrátt fyrir að enginn ferða-DVD spilari sé með í för. Menn verða bara að lesa og dunda sér og svo er iPodinn notaður til að slá upp partýi þegar þurfa þykir. Og allir komu heilir heim.
Körfuboltinn gekk svona upp og niður, fer svona eftir hvernig menn líta á það. Allir leikirnir þrír töpuðust en mínum manni gekk nokkuð vel. Ekki stór hópur sem fór norður og einhverja „lykilmenn“ vantaði svo aðrir í liðunu þurftu að stíga upp og skila af sér meiri ábyrgð. Menn læra bara af því.
Full mikill tími sem fer í það að keyra norður en var samt nokkuð auðvelt, hversu þversagnakennt sem það kann að hljóma. Drengirnir þrír stóðu sig allir vel í bílnum þrátt fyrir að enginn ferða-DVD spilari sé með í för. Menn verða bara að lesa og dunda sér og svo er iPodinn notaður til að slá upp partýi þegar þurfa þykir. Og allir komu heilir heim.
sunnudagur, nóvember 08, 2009
Að gera næstum í buxurnar
Kíktum í stutta heimsókn í Grundarfjörð um helgina, ákváðum að nýta okkur sæmilega hagstaða veðurspá sem og þá staðreynd að Ísak Máni er að fara keppa tvær næstu helgar ásamt því að undirritaður er staddur undir lokin á vikufríi í skólanum.
Bara almenn rólegheit að mestu leyti í firðinum en helst var það að frétta að Daði Steinn tók eitt „skref“ í sinni eigin framþróun um helgina má segja. Hann var búinn að komast upp á lagið með að draga sig áfram og var aðeins farinn að fikta við næsta stig, það að skríða á fjórum fótum. Veit ekki hvort sveitaloftið gerði honum svona gott eða hvað en allavega sýndi hann miklar framfarir í skriðinu. Svo miklar að mamman var klár með myndavélina en pabbinn var ekki alltaf að kveikja.
Meðfylgjandi myndbrot náðist um helgina. Til að útskýra aðstæður þá var eitt stykki fartölva við hinn enda borðsins, ofan á dúknum sem kemur við sögu. Fyrir framan tölvuna sat pabbinn frekar niðursokkinn og áttaði sig hvorki á því að Daði Steinn væri á ferðinni né að verið væri að mynda herlegheitin.
Bara almenn rólegheit að mestu leyti í firðinum en helst var það að frétta að Daði Steinn tók eitt „skref“ í sinni eigin framþróun um helgina má segja. Hann var búinn að komast upp á lagið með að draga sig áfram og var aðeins farinn að fikta við næsta stig, það að skríða á fjórum fótum. Veit ekki hvort sveitaloftið gerði honum svona gott eða hvað en allavega sýndi hann miklar framfarir í skriðinu. Svo miklar að mamman var klár með myndavélina en pabbinn var ekki alltaf að kveikja.
Meðfylgjandi myndbrot náðist um helgina. Til að útskýra aðstæður þá var eitt stykki fartölva við hinn enda borðsins, ofan á dúknum sem kemur við sögu. Fyrir framan tölvuna sat pabbinn frekar niðursokkinn og áttaði sig hvorki á því að Daði Steinn væri á ferðinni né að verið væri að mynda herlegheitin.
laugardagur, nóvember 07, 2009
Smá áhyggjur
Ég get ekki neitað því að hafa smá áhyggjur af færasta knattspyrnumanni þjóðarinnar. Hafði smá blendnar tilfinningar þegar ég heyrði að hann hefði samið við Monaco en eftir einhverja umhugsun var alveg hægt að réttlæta þetta. Karlinn kominn af léttasta skeiði kannski, búinn að taka flott skref í gegnum ferilinn eftir meiðslin hérna í den, Bolton - Chelsea - Barcelona. Var ekki bara flott að taka smá furstadæmi á þetta? Taka á því þar í tvö ár með hagstæða skattastefnu og allir sáttir?
Eyddi hérna góðum tíma í kvöld að horfa á Monaco - Grenoble í franska boltanum. Eiður Smári hoppaði beint inn í byrjunarliðið eftir að hafa misst af þremur leikjum vegna meiðsla og fyrir fram átti þetta að vera kjörinn leikur. Grenoble búnir að tapa fyrstu 11 leikjunum sínum í deildinni og voru einum tapleik frá því að jafna eitthvað franskt met í getuleysi. Rakið dæmi til að setja sitt fyrsta mark fyrir klúbbinn og komast almennilega í gang í Frakklandi. Hvað getur maður sagt, varla hræða á pöllunum og 0:0 niðurstaða í almennum leiðindum. Reyndar stóð ég upp á 60. mínútu þegar Smárinn var tekinn af velli og ákvað með semingi að skipta frekar bara um stöð en ekki grýta fjarstýringunni í tækið. Ákvað samt að skipta ekki yfir á Barcelona - Mallorca sem fór víst 4:2 á kjaftfullum Nou Camp.
Djö... ætla ég að vona að þetta fari að detta fyrir karlinn, það eru tóm leiðindi að hafa þetta svona.
Eyddi hérna góðum tíma í kvöld að horfa á Monaco - Grenoble í franska boltanum. Eiður Smári hoppaði beint inn í byrjunarliðið eftir að hafa misst af þremur leikjum vegna meiðsla og fyrir fram átti þetta að vera kjörinn leikur. Grenoble búnir að tapa fyrstu 11 leikjunum sínum í deildinni og voru einum tapleik frá því að jafna eitthvað franskt met í getuleysi. Rakið dæmi til að setja sitt fyrsta mark fyrir klúbbinn og komast almennilega í gang í Frakklandi. Hvað getur maður sagt, varla hræða á pöllunum og 0:0 niðurstaða í almennum leiðindum. Reyndar stóð ég upp á 60. mínútu þegar Smárinn var tekinn af velli og ákvað með semingi að skipta frekar bara um stöð en ekki grýta fjarstýringunni í tækið. Ákvað samt að skipta ekki yfir á Barcelona - Mallorca sem fór víst 4:2 á kjaftfullum Nou Camp.
Djö... ætla ég að vona að þetta fari að detta fyrir karlinn, það eru tóm leiðindi að hafa þetta svona.
fimmtudagur, nóvember 05, 2009
Af mér og mínum
Maður er á lífi á þessum síðustu og verstu en hef það bara nokkuð gott. Merkilegt nokk. Síðustu vikur hafa verið nokkuð stífar, alltaf eitthvað verið að dunda sér í HR og var einmitt í prófi núna á mánudaginn. Það gekk bara fínt og núna er bara einn kúrs eftir og sá pakki klárast með prófi 9. desember. Þá er ég góður í bili, læt það duga enda verð ég að viðurkenna að maður er kominn með svolítið upp í háls. Þetta er náttúrulega algjört rugl að vera eyða helgunum upp á Þjóðarbókhlöðu eins og trefill. En þetta er verkefni sem maður ákvað að ráðast í og maður klára það bara.
Svo þykist maður vera í stjórn húsfélagsins sem stendur í þvílíkum framkvæmdum að það hálfa væri nóg með tilheyrandi fundarhöldum og almennu stappi. Í miðri kreppu!
Karlinn var líka með hálfgerðan hnút í maganum þegar hann kom heim eftir fund vegna fótboltans hjá Ísaki Mána núna í kvöld og þurfti að tilkynna konunni að hann væri kominn í foreldraráð í fótboltanum...
Annars er allt þokkalegt. Ísak Máni æfir eins geðsjúklingur, bæði í fótbolta og körfuboltanum og maður sér fram á næstu helgar undirlagðar mótum út um allt land þess vegna. Logi Snær er ekki alveg eins íþróttalega sinnaður en er þó í íþróttaskólanum einu sinni í viku. Daði Steinn er að verða efnilegur, nánast vonlaust að líta af honum enda farinn að reyna ýmsar kúnstir án þess að ráða nokkuð við það og getur því endað með skell ef aðrir eru ekki á tánum.
Svo þykist maður vera í stjórn húsfélagsins sem stendur í þvílíkum framkvæmdum að það hálfa væri nóg með tilheyrandi fundarhöldum og almennu stappi. Í miðri kreppu!
Karlinn var líka með hálfgerðan hnút í maganum þegar hann kom heim eftir fund vegna fótboltans hjá Ísaki Mána núna í kvöld og þurfti að tilkynna konunni að hann væri kominn í foreldraráð í fótboltanum...
Annars er allt þokkalegt. Ísak Máni æfir eins geðsjúklingur, bæði í fótbolta og körfuboltanum og maður sér fram á næstu helgar undirlagðar mótum út um allt land þess vegna. Logi Snær er ekki alveg eins íþróttalega sinnaður en er þó í íþróttaskólanum einu sinni í viku. Daði Steinn er að verða efnilegur, nánast vonlaust að líta af honum enda farinn að reyna ýmsar kúnstir án þess að ráða nokkuð við það og getur því endað með skell ef aðrir eru ekki á tánum.
föstudagur, október 09, 2009
fimmtudagur, október 08, 2009
Engin vanvirðing en...
Þegar ég byrjaði að láta sjá mig niðri í HR þá var alltaf einhver hluti af skólafólkinu í jakkafötum og voru í einhverjum þvílíkum viðskiptafræðikúrsum að manni leið eins og hálfvita með hor. Nánast eins og maður hefði komið með rútunni frá sambýlinu. Bara til að hafa það á hreinu þá hefur hardcore viðskiptafræði aldrei kveikt neitt í mér. En þetta átti allt að vera svo skothelt hjá þessu liði, þetta var bara spurning hvort menn færu að vinna hjá Kaupþingi, Landsbankanum eða Glitni.
Var að gúffa í mig samloku í einu hléinu um daginn niðri í skóla þegar jakkafatastóð kom niður stigann. Eitt þeirra kannaðist við einn af þeim sem sat við borðið mitt. Þeir fóru eitthvað að spjalla um í hvaða erindagjörðum þeir væru þarna. „Ég er í verðbréfamiðlun“ sagði jakkafötin.
Þetta hljómaði einhvern veginn ekki eins glæsilega eins og þegar ég steig fyrst inn í HR.
Var að gúffa í mig samloku í einu hléinu um daginn niðri í skóla þegar jakkafatastóð kom niður stigann. Eitt þeirra kannaðist við einn af þeim sem sat við borðið mitt. Þeir fóru eitthvað að spjalla um í hvaða erindagjörðum þeir væru þarna. „Ég er í verðbréfamiðlun“ sagði jakkafötin.
Þetta hljómaði einhvern veginn ekki eins glæsilega eins og þegar ég steig fyrst inn í HR.
fimmtudagur, október 01, 2009
Dagbók fótboltabullunnar - Sumarið 2009
Ég ákvað það í vor að halda lista yfir fjölda skipta sem ég færi á völlinn í sumar. Klikkað? Já, en ég er klikkaður. Þetta eru þeir meistaraflokksleikir sem haldir voru á vegum KSÍ, þ.e. inn í þessu eru ekki utandeildarleikir sem ég tók þátt í eða var á hliðarlínunni og ekki þeir leikir/mót sem Ísak Máni tók þátt í.
Svona lítur þetta út:
11. maí Kórinn 1. deild karla
HK - ÍR 3:1
- Fyrsti leikur sumarsins og við Ísak Máni skelltum okkur í Kórinn. Slagveðursrigningin gerði það að verkum að maður var guðs lifandi feginn að leikurinn var færður inn í Kórinn sökum leikjaálags á Kópavogsvelli. Erfiður leikur fyrir okkar menn og greinilegt hvort liðið spilaði í efstu deild og hvort í þeirri annari árinu á undan.
15. maí ÍR völlur 1. deild karla
ÍR - Selfoss 2:5
- Fyrsti heimaleikurinn og að sjálfsögðu lét maður sig ekki vanta, ný sæti komin í stúkuna í Breiðholtinu. Villtur varnarleikur og Ingó úr Idolinu meðal markaskorara hjá sveitaliðinu.
29. maí ÍR völlur 1. deild karla
ÍR - Leiknir 2:1
- Baráttan um Breiðholt part I. Þrátt fyrir að lenda undir komu mínir menn sterkir til baka og kláruðu Breiðholtsslaginn.
6. júní Laugardalsvöllur Undankeppni HM
Ísland - Holland 1:2
- Keypti 3 miða fyrir mig, Ísak Mána og mögulega Loga Snæ. Sá fram á það að Logi hefði lítið að gera þarna svo við tókum Kjartan, vin hans Ísaks með. Sátum á móti steikjandi sól allan tímann svo derhúfurnar og sólgleraugun komu sér mjög vel. Ísland átti aldrei möguleika í léttleikandi lið Hollands og 1:2 gáfu ekki rétta mynd af gangi mála.
11. júní ÍR völlur 1. deild karla
ÍR - Afturelding 2:1
- Vinnufélagi að spila á kantinum með Mosó þannig að það dró ekki úr manni að mæta. Sá spilaði vinstra megin í fyrri hálfleik en færði sig yfir á þann hægri í síðari og var alltaf fjær okkur úr vinnunni sem mættum á pallana. Kannski of mikil pressa að vera með vinnufélagana alveg ofan í sér? Fékk eitthvað fyrir allan peninginn, ÍR komst í 2:0 og Mosómaður með rautt fyrir tveggja fóta tæklingu alveg fyrir framan okkur. Átti að vera þægilegt en ÍR-ingar hafa verið lítið fyrir það síðust ár. Afturelding fékk víti en skutu yfir áður en þeir minnkuðu muninn einum færri og nagandi lokamínútur fóru í hönd.
14. júlí ÍR völlur 1. deild karla
ÍR - Víkingur R. 2:4
- Sigga og strákarnir í Baulumýri og ég rölti og kíkti á þetta. Nóg af mörkum en að öðru leyti dapurt.
17. júlí ÍR völlur 1. deild karla
ÍR - HK 3:1
- Sigga og co enn í Baulumýri og ekkert annað að gera en að taka þetta út. Elías Ingi Árnason, markakóngur klúbbsins frá því í fyrra sem hafði farið til úrvalsdeildarliðs ÍBV og fengið að spila þar heilar 55 mínútur í allt sumar kom aftur „heim“ en byrjaði á bekknum. Ekkert varð af endurkomu Gunnleifs Gunnleifssonar landsliðsmarkvarðar í lið HK fyrir þennan leik eins og hafði stefnt í á tímabili. Miklu betri leikur hjá breiðholtsbúum heldur en fyrri leikur liðanna og þrátt fyrir að lenda 0:1 eftir einhverjar 5 mínútur komu þeir sterkir til baka og kláruðu leikinn. Elías lék síðustu 6-8 mínúturnar og fékk tvö góð færi, líklega tveimur fleiri en allan ferilinn hjá ÍBV.
Ekki nóg með að leikurinn væri hin besta skemmtun heldur gat ég nú ekki annað en skemmt mér konunglega með umræðurnar hjá unglingsstúlkunum sem sátu í næstu sætum við mig. Ein var mikið að pæla í hversu rosalega einn leikmaður HK væri líkur frænda sínum þangað til hún álpaðist til að kíkja í leikskránna og fattaði að þetta var frændi hennar, með tilheyrandi píkuskrækjum. Svo var allskonar umræða um hvort Gunna væri kominn með kæró, hvort kona gæti átt tvíbura með tveimur mönnum, hvort áðurnefndur Gunnleifur eða Hannes markvörður Fram væri betri (sem þær kölluðu Helga í nokkrar mínútur áður en þær kveiktu) o.s.frv.
Sem sagt: Menn fengu eitthvað fyrir allan peninginn í þessum leik.
23. júlí ÍR völlur (gervigras) 3. deild karla
Léttir - Afríka 0:1
- Var á fundi niðri í ÍR-heimili út af móti sem Ísak Máni var að fara á. Ísak Máni fór með og fylgdist með þessu leik, m.a. vegna þess að Dóri þjálfarinn hans var að spila með Léttismönnum. Fundinum var lokið í hálfleik og ég tók fyrstu 20-25 mínúturnar í seinni hálfleiknum. ÍR-ingar höfðu fengið þetta Léttisnafn lánað fyrir sumarið og sendu inn B-lið í 3ju deildina. Það sem ég sá var ekki merkilegt.
28. júlí ÍR völlur 1. deild karla
ÍR - Þór 1:0
- Kíkti með Loga Snæ og Ísak Mána á völlinn og við tókum Svein Brynjar með okkur. Létt rigning allan tímann en þokkalega hlýtt, pollagallar á línuna var eina vitið. Fyrsti leikur sumarsins sem ÍR hélt hreinu í deildinni, sem var ansi ótrúlegt enda sóknarþungi norðanmanna ansi hreint hressilegur. En það hafðist.
2. ágúst Hlíðarendi VISA-bikar karla
Valur - KR 1:3
- Lágmark að taka alla vega einn leik með Val á hverju sumri. Fannst tilvalið að skella mér þegar brotið var blað í knattspyrnusögunni á Íslandi þegar spilað var um verslunarmannahelgi. Við Ísak Máni fórum í þessari rjómablíðu og létum grilla á okkur nefið. Valsarar yfir í hálfleik en hlutirnir fóru að gerast í seinni hálfleik. Sitt hvort rauða spjaldið á lið og víti fyrir KR, hlutirnir ekki að detta með þeim rauðklæddu og KR fór í undanúrslitin.
14. ágúst ÍR völlur 1. deild karla
ÍR - Fjarðarbyggð 0:1
- Fór í grillveislu á vegum vinnunnar með fjölskylduna og komst því ekki á völlinn fyrr en eitthvað var liðið á síðari hálfleikinn. Kom þó nógu snemma til að sjá mark Fjarðarbyggðarmanna en annað var ekki boðlegt. Spjallaði við aðra vallargesti á leiðinni af vellinum sem fullyrtu að fyrri hálfleikurinn hefði verið verri en sá síðari. Það var kannski eins gott að maður var bara rólegur í steikinni og náði að tyggja vel áður en maður lét sjá sig. Fjórða neðsta sætið staðreynd og orðið óþægilega stutt í fallsæti.
17. ágúst Valbjarnarvöllur Pepsi-deild karla
Þróttur - Valur 0:1
- Kíkti með vinnufélaga, sem er Köttari, í Laugardalinn. Tvö lið sem hafa ekki sýnt mikið í sumar og gerðu það ekki í þessum leik. Fyrsti sigur Valsara í talsverðan tíma en í fimm leikjum liðsins á undan hafði aðeins komið eitt stig í hús. Bjarki Gunnlaugsson kom inná í fyrsta sinn fyrir Val. Þótt leikurinn væri ekki merkilegur þá var gaman að Kötturunum, alltaf nett gleði þar á bæ þrátt fyrir að sæti í 1. deildinni hafi orðið ansi raunverulegt með þessu tapi.
18. ágúst Varmárvöllur 1. deild karla
Afturelding - ÍR 3:3
- Stórfurðulegur leikur sem við Ísak Máni urðum vitni af. ÍR fékk tvö færi á fyrstu mínútunum en lögðust svo í dvala í 70 mínútur eða svo. Voru 3:0 undir í hálfleik en náðu að laga stöðuna þegar korter var eftir. Afturelding fékk víti í stöðunni 3:1 en það var varið. Svo á síðustu þremur mínútunum settu gestirnir tvö kvikindi og náðu jafntefli á einhvern lygilegan hátt.
21. ágúst ÍR völlur 1. deild karla
ÍR - Haukar 3:0
- Flottur leikur gegn toppbaráttuliðinu úr Hafnarfirði og 6 stig í hús gegn þeim í sumar. 3:0 í hálfleik en minnugur síðasta leiks þá tók maður engu gefnu. Seinni hálfleikurinn leið þó nokkuð þægilega í gegn án þess að mikið gerðist, hægt að færa rök fyrir því að það væri hið besta mál.
22. ágúst Fylkisvöllur Pepsi-deild karla
Fylkir - Fjölnir 2:2
- Sá nú reyndar ekki nema tæplega síðasta hálftímann í þessum leik. Ísak Máni fékk að fara með sjúkraþjálfaranum sínum og fékk að vera fluga á vegg í búningsklefa Fylkismanna klukkutíma fyrir leik. Ætlaði svo að koma heim en honum var boðið að vera boltastrákur í leiknum sem hann þáði. Ég kíkti sem sagt aðeins á þetta, fannst þetta ekki nógu spennandi leikur til að taka hann frá fyrstu mínútu. Sá svo helminginn af mörkunum þannig að ég var bara góður.
4. september ÍR völlur 1. deild karla
ÍR - KA 2:0
- Fór með Ísaki Mána og Loga Snæ. Hrútleiðinlegur fyrri hálfleikur og sá síðari ekki mikið skárri fyrir utan mörkin tvo. Toppurinn var að fá Pepsideildarmyndirnar drengjanna af Elías Inga í ÍBV-búningi áritaðar í lok leiksins.
12. september ÍR völlur 1. deild karla
ÍR - Víkingur Ólafsvík 4:3
- Uppskeruhátíð knattspyrnudeildar ÍR var haldin fyrir þennan leik. Víkingarnir voru fallnir fyrir þennan leik en ÍR-ingar öruggir með 1. deildarsæti sitt að ári. Sigga og Daði Steinn höfðu farið í Baulumýri m.a. til að taka upp kartöflur en aðrir fjölskyldumeðlimir fóru á uppskeruhátíðina. Eftir hana var þessi leikur en veðrið var ekkert sérstakt, gekk á með rigningarsudda og eftir bragðdaufan fyrri hálfleik þar sem ÍR var 2:0 yfir var ákveðið að halda heim í hálfleik enda menn (sérstaklega Logi Snær) orðnir frekar drullugir og blautir. Það var því alveg týpískt að seinni hálfleikurinn var hádramantískur spennutryllir. Víkingar komu víst sterkir í seinni hálfleikinn og settu þrjú kvikindi áður en ÍR-ingar náðu að skora tvisvar, á 86. og 93. mín. Mér var nær að setja menn ekki strax í pollafötin sem voru by-the-way út í bíl.
Svona til að súmma þetta upp, 17 leikir en þar af voru 8 sigurleikir hjá mínum liðum, 2 jafntefli og 7 töp. Náði 12 leikjum af 22 hjá ÍR í deildinni, það er bara nokkuð gott held ég. Gaman að þessu, að vera svona klikkaður.
Svona lítur þetta út:
11. maí Kórinn 1. deild karla
HK - ÍR 3:1
- Fyrsti leikur sumarsins og við Ísak Máni skelltum okkur í Kórinn. Slagveðursrigningin gerði það að verkum að maður var guðs lifandi feginn að leikurinn var færður inn í Kórinn sökum leikjaálags á Kópavogsvelli. Erfiður leikur fyrir okkar menn og greinilegt hvort liðið spilaði í efstu deild og hvort í þeirri annari árinu á undan.
15. maí ÍR völlur 1. deild karla
ÍR - Selfoss 2:5
- Fyrsti heimaleikurinn og að sjálfsögðu lét maður sig ekki vanta, ný sæti komin í stúkuna í Breiðholtinu. Villtur varnarleikur og Ingó úr Idolinu meðal markaskorara hjá sveitaliðinu.
29. maí ÍR völlur 1. deild karla
ÍR - Leiknir 2:1
- Baráttan um Breiðholt part I. Þrátt fyrir að lenda undir komu mínir menn sterkir til baka og kláruðu Breiðholtsslaginn.
6. júní Laugardalsvöllur Undankeppni HM
Ísland - Holland 1:2
- Keypti 3 miða fyrir mig, Ísak Mána og mögulega Loga Snæ. Sá fram á það að Logi hefði lítið að gera þarna svo við tókum Kjartan, vin hans Ísaks með. Sátum á móti steikjandi sól allan tímann svo derhúfurnar og sólgleraugun komu sér mjög vel. Ísland átti aldrei möguleika í léttleikandi lið Hollands og 1:2 gáfu ekki rétta mynd af gangi mála.
11. júní ÍR völlur 1. deild karla
ÍR - Afturelding 2:1
- Vinnufélagi að spila á kantinum með Mosó þannig að það dró ekki úr manni að mæta. Sá spilaði vinstra megin í fyrri hálfleik en færði sig yfir á þann hægri í síðari og var alltaf fjær okkur úr vinnunni sem mættum á pallana. Kannski of mikil pressa að vera með vinnufélagana alveg ofan í sér? Fékk eitthvað fyrir allan peninginn, ÍR komst í 2:0 og Mosómaður með rautt fyrir tveggja fóta tæklingu alveg fyrir framan okkur. Átti að vera þægilegt en ÍR-ingar hafa verið lítið fyrir það síðust ár. Afturelding fékk víti en skutu yfir áður en þeir minnkuðu muninn einum færri og nagandi lokamínútur fóru í hönd.
14. júlí ÍR völlur 1. deild karla
ÍR - Víkingur R. 2:4
- Sigga og strákarnir í Baulumýri og ég rölti og kíkti á þetta. Nóg af mörkum en að öðru leyti dapurt.
17. júlí ÍR völlur 1. deild karla
ÍR - HK 3:1
- Sigga og co enn í Baulumýri og ekkert annað að gera en að taka þetta út. Elías Ingi Árnason, markakóngur klúbbsins frá því í fyrra sem hafði farið til úrvalsdeildarliðs ÍBV og fengið að spila þar heilar 55 mínútur í allt sumar kom aftur „heim“ en byrjaði á bekknum. Ekkert varð af endurkomu Gunnleifs Gunnleifssonar landsliðsmarkvarðar í lið HK fyrir þennan leik eins og hafði stefnt í á tímabili. Miklu betri leikur hjá breiðholtsbúum heldur en fyrri leikur liðanna og þrátt fyrir að lenda 0:1 eftir einhverjar 5 mínútur komu þeir sterkir til baka og kláruðu leikinn. Elías lék síðustu 6-8 mínúturnar og fékk tvö góð færi, líklega tveimur fleiri en allan ferilinn hjá ÍBV.
Ekki nóg með að leikurinn væri hin besta skemmtun heldur gat ég nú ekki annað en skemmt mér konunglega með umræðurnar hjá unglingsstúlkunum sem sátu í næstu sætum við mig. Ein var mikið að pæla í hversu rosalega einn leikmaður HK væri líkur frænda sínum þangað til hún álpaðist til að kíkja í leikskránna og fattaði að þetta var frændi hennar, með tilheyrandi píkuskrækjum. Svo var allskonar umræða um hvort Gunna væri kominn með kæró, hvort kona gæti átt tvíbura með tveimur mönnum, hvort áðurnefndur Gunnleifur eða Hannes markvörður Fram væri betri (sem þær kölluðu Helga í nokkrar mínútur áður en þær kveiktu) o.s.frv.
Sem sagt: Menn fengu eitthvað fyrir allan peninginn í þessum leik.
23. júlí ÍR völlur (gervigras) 3. deild karla
Léttir - Afríka 0:1
- Var á fundi niðri í ÍR-heimili út af móti sem Ísak Máni var að fara á. Ísak Máni fór með og fylgdist með þessu leik, m.a. vegna þess að Dóri þjálfarinn hans var að spila með Léttismönnum. Fundinum var lokið í hálfleik og ég tók fyrstu 20-25 mínúturnar í seinni hálfleiknum. ÍR-ingar höfðu fengið þetta Léttisnafn lánað fyrir sumarið og sendu inn B-lið í 3ju deildina. Það sem ég sá var ekki merkilegt.
28. júlí ÍR völlur 1. deild karla
ÍR - Þór 1:0
- Kíkti með Loga Snæ og Ísak Mána á völlinn og við tókum Svein Brynjar með okkur. Létt rigning allan tímann en þokkalega hlýtt, pollagallar á línuna var eina vitið. Fyrsti leikur sumarsins sem ÍR hélt hreinu í deildinni, sem var ansi ótrúlegt enda sóknarþungi norðanmanna ansi hreint hressilegur. En það hafðist.
2. ágúst Hlíðarendi VISA-bikar karla
Valur - KR 1:3
- Lágmark að taka alla vega einn leik með Val á hverju sumri. Fannst tilvalið að skella mér þegar brotið var blað í knattspyrnusögunni á Íslandi þegar spilað var um verslunarmannahelgi. Við Ísak Máni fórum í þessari rjómablíðu og létum grilla á okkur nefið. Valsarar yfir í hálfleik en hlutirnir fóru að gerast í seinni hálfleik. Sitt hvort rauða spjaldið á lið og víti fyrir KR, hlutirnir ekki að detta með þeim rauðklæddu og KR fór í undanúrslitin.
14. ágúst ÍR völlur 1. deild karla
ÍR - Fjarðarbyggð 0:1
- Fór í grillveislu á vegum vinnunnar með fjölskylduna og komst því ekki á völlinn fyrr en eitthvað var liðið á síðari hálfleikinn. Kom þó nógu snemma til að sjá mark Fjarðarbyggðarmanna en annað var ekki boðlegt. Spjallaði við aðra vallargesti á leiðinni af vellinum sem fullyrtu að fyrri hálfleikurinn hefði verið verri en sá síðari. Það var kannski eins gott að maður var bara rólegur í steikinni og náði að tyggja vel áður en maður lét sjá sig. Fjórða neðsta sætið staðreynd og orðið óþægilega stutt í fallsæti.
17. ágúst Valbjarnarvöllur Pepsi-deild karla
Þróttur - Valur 0:1
- Kíkti með vinnufélaga, sem er Köttari, í Laugardalinn. Tvö lið sem hafa ekki sýnt mikið í sumar og gerðu það ekki í þessum leik. Fyrsti sigur Valsara í talsverðan tíma en í fimm leikjum liðsins á undan hafði aðeins komið eitt stig í hús. Bjarki Gunnlaugsson kom inná í fyrsta sinn fyrir Val. Þótt leikurinn væri ekki merkilegur þá var gaman að Kötturunum, alltaf nett gleði þar á bæ þrátt fyrir að sæti í 1. deildinni hafi orðið ansi raunverulegt með þessu tapi.
18. ágúst Varmárvöllur 1. deild karla
Afturelding - ÍR 3:3
- Stórfurðulegur leikur sem við Ísak Máni urðum vitni af. ÍR fékk tvö færi á fyrstu mínútunum en lögðust svo í dvala í 70 mínútur eða svo. Voru 3:0 undir í hálfleik en náðu að laga stöðuna þegar korter var eftir. Afturelding fékk víti í stöðunni 3:1 en það var varið. Svo á síðustu þremur mínútunum settu gestirnir tvö kvikindi og náðu jafntefli á einhvern lygilegan hátt.
21. ágúst ÍR völlur 1. deild karla
ÍR - Haukar 3:0
- Flottur leikur gegn toppbaráttuliðinu úr Hafnarfirði og 6 stig í hús gegn þeim í sumar. 3:0 í hálfleik en minnugur síðasta leiks þá tók maður engu gefnu. Seinni hálfleikurinn leið þó nokkuð þægilega í gegn án þess að mikið gerðist, hægt að færa rök fyrir því að það væri hið besta mál.
22. ágúst Fylkisvöllur Pepsi-deild karla
Fylkir - Fjölnir 2:2
- Sá nú reyndar ekki nema tæplega síðasta hálftímann í þessum leik. Ísak Máni fékk að fara með sjúkraþjálfaranum sínum og fékk að vera fluga á vegg í búningsklefa Fylkismanna klukkutíma fyrir leik. Ætlaði svo að koma heim en honum var boðið að vera boltastrákur í leiknum sem hann þáði. Ég kíkti sem sagt aðeins á þetta, fannst þetta ekki nógu spennandi leikur til að taka hann frá fyrstu mínútu. Sá svo helminginn af mörkunum þannig að ég var bara góður.
4. september ÍR völlur 1. deild karla
ÍR - KA 2:0
- Fór með Ísaki Mána og Loga Snæ. Hrútleiðinlegur fyrri hálfleikur og sá síðari ekki mikið skárri fyrir utan mörkin tvo. Toppurinn var að fá Pepsideildarmyndirnar drengjanna af Elías Inga í ÍBV-búningi áritaðar í lok leiksins.
12. september ÍR völlur 1. deild karla
ÍR - Víkingur Ólafsvík 4:3
- Uppskeruhátíð knattspyrnudeildar ÍR var haldin fyrir þennan leik. Víkingarnir voru fallnir fyrir þennan leik en ÍR-ingar öruggir með 1. deildarsæti sitt að ári. Sigga og Daði Steinn höfðu farið í Baulumýri m.a. til að taka upp kartöflur en aðrir fjölskyldumeðlimir fóru á uppskeruhátíðina. Eftir hana var þessi leikur en veðrið var ekkert sérstakt, gekk á með rigningarsudda og eftir bragðdaufan fyrri hálfleik þar sem ÍR var 2:0 yfir var ákveðið að halda heim í hálfleik enda menn (sérstaklega Logi Snær) orðnir frekar drullugir og blautir. Það var því alveg týpískt að seinni hálfleikurinn var hádramantískur spennutryllir. Víkingar komu víst sterkir í seinni hálfleikinn og settu þrjú kvikindi áður en ÍR-ingar náðu að skora tvisvar, á 86. og 93. mín. Mér var nær að setja menn ekki strax í pollafötin sem voru by-the-way út í bíl.
Svona til að súmma þetta upp, 17 leikir en þar af voru 8 sigurleikir hjá mínum liðum, 2 jafntefli og 7 töp. Náði 12 leikjum af 22 hjá ÍR í deildinni, það er bara nokkuð gott held ég. Gaman að þessu, að vera svona klikkaður.
miðvikudagur, september 30, 2009
HRollur
Ég verð að viðurkenna að það fór um mig nettur hrollur í dag þegar sjálfvirka hurðin í Háskólanum í Reykjavík opnaðist og ég gekk inn. Kannski var það unaðshrollur, er ekki alveg viss. Tveir kúrsar eftir og 9. desember er dagurinn sem horft er til, líklegast réttast að klára þetta verkefni sem maður tók að sér. Það var fínt að sjá aftur andlitin sem maður þekkti frá því í vor. Svo náði ég líka eina eintakinu af kennslubókinni sem var á bókasafninu og sparaði mér því 8.490 kr. Maður verður víst að bjarga sér í kreppunni. Það er þó ekki hægt að segja annað en að þessi kúrs byrji vel.
þriðjudagur, september 15, 2009
Í ruglinu
Ég rífressaði afruglarann minn um daginn og inn duttu Eurosport og Eurosport2, af hverju veit ég ekki. Síðustu daga hef ég notið góðs af því og tók upp á því að detta inn í US Open mótið og fylgst með svona með öðru. Jú, jú, tennis.
Prófaði að æfa þetta sport í smátíma hérna í den í Grundó þegar nýja íþróttahúsið reis forðum daga. Ástralski enskukennarinn dró fram spaðann og kenndi okkur þetta sport. Reyndar var frekar fúlt að gólfflötur íþróttahússins er bara rétt svo rúmlega einn tennisvöllur sem setti okkur óneitanlega skorður í því að stunda sportið eins og á að gera það.
Hvað um það, mér þótti í byrjun frekar meira spennandi að fylgjast með stelpunum á US Open, kannski er alltaf meiri drama í kringum þessar elskur. Það var ekki annað hægt en að hrífast með þessari endurkomu hinar belgísku Kim Clijsters sem kom, sá og sigraði eftir 2ja ára hlé frá íþróttinni. Magnað líka með þessa staðreynd að hún sé fyrsta móðirin sem sigrar eitt af hinu fjóru stóru mótum síðan 1980.
Allavega, úrslitaleikurinn í karlaflokki var í gær og ég var nú svo sem alveg rólegur. Við áttust Davíð og Golíat, hinn tvítugi Del Potro frá Argentínu og sigurvegari mótsins síðustu fimm ára, hinn svissneski Roger Federer. Ég sýndi góð tilþrif á fjarstýringunni og horfði m.a. á heilan CSI:NY þátt á meðan leik stóð. Var bara kominn á það að fara að sofa en spennan var hreinlega orðin óbærileg. Eftir rúmlega 4ra tíma maraþonleik stóð guttinn uppi sem sigurvegari og ég skreið alltof seint upp í rúm. Djö... magnað.
Prófaði að æfa þetta sport í smátíma hérna í den í Grundó þegar nýja íþróttahúsið reis forðum daga. Ástralski enskukennarinn dró fram spaðann og kenndi okkur þetta sport. Reyndar var frekar fúlt að gólfflötur íþróttahússins er bara rétt svo rúmlega einn tennisvöllur sem setti okkur óneitanlega skorður í því að stunda sportið eins og á að gera það.
Hvað um það, mér þótti í byrjun frekar meira spennandi að fylgjast með stelpunum á US Open, kannski er alltaf meiri drama í kringum þessar elskur. Það var ekki annað hægt en að hrífast með þessari endurkomu hinar belgísku Kim Clijsters sem kom, sá og sigraði eftir 2ja ára hlé frá íþróttinni. Magnað líka með þessa staðreynd að hún sé fyrsta móðirin sem sigrar eitt af hinu fjóru stóru mótum síðan 1980.
Allavega, úrslitaleikurinn í karlaflokki var í gær og ég var nú svo sem alveg rólegur. Við áttust Davíð og Golíat, hinn tvítugi Del Potro frá Argentínu og sigurvegari mótsins síðustu fimm ára, hinn svissneski Roger Federer. Ég sýndi góð tilþrif á fjarstýringunni og horfði m.a. á heilan CSI:NY þátt á meðan leik stóð. Var bara kominn á það að fara að sofa en spennan var hreinlega orðin óbærileg. Eftir rúmlega 4ra tíma maraþonleik stóð guttinn uppi sem sigurvegari og ég skreið alltof seint upp í rúm. Djö... magnað.
Ekki fyrir hvern sem er
3/5 hlutar fjölskyldunnar voru heima um síðastliðnu helgi á meðan 2/5 fóru í sveitina. Meirihlutinn fór á rúntinn niður í bæ og mættu á ferð sinni þar svona tveggja hæða „sightseeing“ rútu, fulla af túristum myndi ég giska á.
Ísak Máni: „Pabbi, getum við einhverntímann farið í svona strætó?“
Pabbinn: „Humm...“
Logi Snær: „Jáááááá, mig langar í svona strætó.“ Smá þögn en hann hélt svo áfram: „En við erum ekki einu sinni Pólverjar!“
Ég er að segja það, 5 ára er snilldaraldur.
Ísak Máni: „Pabbi, getum við einhverntímann farið í svona strætó?“
Pabbinn: „Humm...“
Logi Snær: „Jáááááá, mig langar í svona strætó.“ Smá þögn en hann hélt svo áfram: „En við erum ekki einu sinni Pólverjar!“
Ég er að segja það, 5 ára er snilldaraldur.
fimmtudagur, september 10, 2009
miðvikudagur, september 09, 2009
Tímasetningar
Núllníunúllníunúllníu. Flott dagsetning, mjög töff fæðingadagur og nýjasti Haraldssonur Hallsteinssonar fannst tilvalið að mæta á svæðið í dag. Því bíða eitthvað fram í október?
Einhvern tímann ekki svo alls fyrir löngu kom til umræðu að gifta sig núllfjórirnúllníunúllníu. Með kyrrþey-ívafi minnir mig, en samt ekki beint í kyrrþey. Varð alla vega aldrei meira en hugmyndarskissa á teikniborðinu. Staðan er sem sagt óbreytt.
Þangað til næst...
Einhvern tímann ekki svo alls fyrir löngu kom til umræðu að gifta sig núllfjórirnúllníunúllníu. Með kyrrþey-ívafi minnir mig, en samt ekki beint í kyrrþey. Varð alla vega aldrei meira en hugmyndarskissa á teikniborðinu. Staðan er sem sagt óbreytt.
Þangað til næst...
þriðjudagur, september 08, 2009
Tímaskekkja?
Ég kom heim í dag og komst að því að þar hafði verið stunduð jólainnpökkun af einhverjum krafti fyrr um daginn. Eitthvað hringsnérist í hausnum á mér og ég leit á klukkuna til að reyna að átta mig á stað og stund. Mun samt örugglega hugsa með þakklæti til þessa dags þegar jólapakkarnir verða allir teknir fram tilbúnir með góðum fyrirvara fyrir jól og ég get afslappaður einbeitt mér að því að innbyrða jólin.
miðvikudagur, ágúst 26, 2009
Komdu með kylfur en enga krakka
Datt niður á þessa mynd á Daily Mail í fréttinni um slagsmálin og lætin í leik West Ham og Millwall í gær. Þegar ég sá myndina þá mundi ég eftir að hafa verið staddur á þessum pöbb í fyrra og þá var rólegheitarstemming á svæðinu, annað en í gær. Fórum hins vegar af þessum bar yfir á The Boleyn og þar voru bullurnar, maður lifandi. Krúnurakaðir gaurar í sveittum West Ham treyjum hellandi bjór yfir hvorn annan og kyrjandi söngva sem ég gat ekki fyrir mitt litla líf fengið nokkurn botn í nema það að þetta voru ekki kurteisisvísur um önnur lið í deildinni. Gat nú ekki fundið neina mynd af þeim stað í fréttinni, reikna með að þær hafi verið eitthvað blóðugri eins og sumar myndanna þarna. Meiru vitleysingarnir, ég er allavega búinn með Upton Park, reyndar bæði kylfu- og krakkalaus, en kom tiltölulega heill heim.
laugardagur, ágúst 22, 2009
V.I.P. meðhöndlun
Ég veit ekki hvort það er að maður á svona mikið af börnum eða hvað en einhvern veginn virðist það vera þessa dagana að það eina merkilega sem gerist er eitthvað í gegnum börnin.
Ísak Máni er hjá sjúkraþjálfara, einu sinni í viku. Ekkert alvarlegt svo sem en Ísak fer til hans til að láta teygja á sínum stuttu vöðvum. Þessi sjúkraþjálfari hefur verið í tengslum við meistaraflokk Fylkis í fótbolta og Ísak Máni hafði notað þessi sambönd sín til að fá íslensku fótboltamyndirnar sem hann er að safna áritaðar, þ.e. myndirnar af Fylkismönnunum. Svo fór það að sjúkraþjálfarinn spurði hvort Ísak vildi ekki koma bara fyrir einhver heimaleikinn og kíkja á þetta, fá restina áritað o.s.frv. Þið getið ímyndað ykkur að drengurinn var alveg að kaupa þessa hugmynd og menn mæltu sér mót í dag, á leik Fylkis og Fjölnis. Ég skilaði drengnum af mér í anddyrinu á Fylkisheimilinu góðum klukkutíma fyrir leik, með bunka af Fylkis- og Fjölnismyndum meðferðis. Þar sem þessi ágæti sjúkraþjálfari ætlaði bara að vera með í undirbúningnum en ekki í leiknum sjálfum þá hafi ég ráðgert að pikka drenginn upp fyrir upphaf leiksins og halda heim á leið, fyrir mér var Fylkir-Fjölnir ekkert rosalega spennandi. Fékk svo upphringingu skömmu fyrir þann tíma þar sem Ísak Máni tilkynnti mér að það vantaði boltastráka á leikinn og honum hefði verið boðin sú staða í leiknum. Ég rúllaði því þarna upp eftir og tók síðasta hálftímann á leiknum og hitti svo drenginn eftir leik, helsáttur með fullan vasa af árituðum Fylkis- og Fjölnismyndum.
Körfuboltanámskeið hjá Val og boltastrákur hjá Fylkir, ÍR-ingurinn fer víða í reynslusöfnun. Sem hlýtur að teljast besta mál.
Ísak Máni er hjá sjúkraþjálfara, einu sinni í viku. Ekkert alvarlegt svo sem en Ísak fer til hans til að láta teygja á sínum stuttu vöðvum. Þessi sjúkraþjálfari hefur verið í tengslum við meistaraflokk Fylkis í fótbolta og Ísak Máni hafði notað þessi sambönd sín til að fá íslensku fótboltamyndirnar sem hann er að safna áritaðar, þ.e. myndirnar af Fylkismönnunum. Svo fór það að sjúkraþjálfarinn spurði hvort Ísak vildi ekki koma bara fyrir einhver heimaleikinn og kíkja á þetta, fá restina áritað o.s.frv. Þið getið ímyndað ykkur að drengurinn var alveg að kaupa þessa hugmynd og menn mæltu sér mót í dag, á leik Fylkis og Fjölnis. Ég skilaði drengnum af mér í anddyrinu á Fylkisheimilinu góðum klukkutíma fyrir leik, með bunka af Fylkis- og Fjölnismyndum meðferðis. Þar sem þessi ágæti sjúkraþjálfari ætlaði bara að vera með í undirbúningnum en ekki í leiknum sjálfum þá hafi ég ráðgert að pikka drenginn upp fyrir upphaf leiksins og halda heim á leið, fyrir mér var Fylkir-Fjölnir ekkert rosalega spennandi. Fékk svo upphringingu skömmu fyrir þann tíma þar sem Ísak Máni tilkynnti mér að það vantaði boltastráka á leikinn og honum hefði verið boðin sú staða í leiknum. Ég rúllaði því þarna upp eftir og tók síðasta hálftímann á leiknum og hitti svo drenginn eftir leik, helsáttur með fullan vasa af árituðum Fylkis- og Fjölnismyndum.
Körfuboltanámskeið hjá Val og boltastrákur hjá Fylkir, ÍR-ingurinn fer víða í reynslusöfnun. Sem hlýtur að teljast besta mál.
miðvikudagur, ágúst 19, 2009
Stórtíðindi
Það fór loksins þannig að tönnin sem var búin að hanga nánast á lyginni einni saman gaf sig í kvöld. Þurfti reyndar smá aðstoð frá mömmunni, vopnuð tannbursta, en það hafðist. Fyrsta tönnin því farin og farið að hrikta í einhverjum fleiri stoðum í stellinu. Hverjum er þá ekki sama að Burnley hafi unnið United í kvöld í fyrsta sinn í einhver tugi ára? Síðan George Best var og hét held ég. Bliknar í samanburði.
föstudagur, ágúst 14, 2009
1 - 2 - 3 - Valur
Við höfum ekkert þurft að senda Ísak Mána á nein skipulögð námskeið í sumar. Einhvern tímann fór hann á eitthvað fótboltanámskeið hjá ÍR en þetta sumarið var ekkert sérstaklega bitastætt í boði eða sérstaklega mikil þörf hafi orðið á að „geyma“ hann á einhverju námskeiði hluta úr sumri. Það kom reyndar smá viðsnúningur á þetta núna í byrjun mánaðarins þegar hann tilkynnti okkur að hann vildi fara á körfuboltanámskeið ... hjá Val. Ég hafði reyndar verið með augun opin hvort hverfisklúbburinn okkar byði ekki upp á eitthvað svoleiðis í sumar en körfuboltadeildin þar á bæ lá einfaldlega í dvala hvað þetta varðaði. Handboltinn bauð upp á einhvern pakka en áhugi Ísaks liggur ekki þar.
Hann hafði rekið augun í einhverja auglýsingu á netinu þar sem Valur bauð upp á vikulangt námskeið í drippli og tengdum aðgerðum. Við foreldrarnir vorum aðeins á báðum áttum, þetta kom upp á föstudegi og námskeiðið átti að hefjast á mánudegi. Einnig vorum við feðgar að fara til Sauðárkróks á föstudeginum þar sem Ísak Máni var að keppa alla helgina, heim á sunnudagskvöld og þá mæting á Hlíðarenda á mánudagsmorguninn kl. 09:00, ef af yrði. Nú, þar sem drengurinn var ákveðinn í þessu og setti það ekkert fyrir sig að þekkja ekki kjaft þarna þá var lítið annað að gera en að boða komu hans í þetta. Við nánari grenslan kom í ljós að Breiðablik var með samskonar námskeið á sama tíma en ákveðið var að hnikra ekkert við upprunalegu plani og halda sig við Val.
Vikan var fljót að líða og allt gekk vel og drengurinn bara mjög sáttur. Hann verður vonandi ferskari fyrir vikið þegar körfuboltaæfingarnar hjá ÍR byrja í haust og vonandi ekki minna sáttur við það. Var nú reyndar nokkuð broslegt að flesta dagana endaði kennarinn á því að kalla alla þátttakendurnar í hring og kalla saman í kór: 1 - 2 - 3 - Valur. Ísak Máni sagði mér þetta eftir fyrsta daginn en lét fylgja með: „Pabbi, ég fór í hringinn eins og allir hinir en ég sagði bara ekki neitt.“
Hann hafði rekið augun í einhverja auglýsingu á netinu þar sem Valur bauð upp á vikulangt námskeið í drippli og tengdum aðgerðum. Við foreldrarnir vorum aðeins á báðum áttum, þetta kom upp á föstudegi og námskeiðið átti að hefjast á mánudegi. Einnig vorum við feðgar að fara til Sauðárkróks á föstudeginum þar sem Ísak Máni var að keppa alla helgina, heim á sunnudagskvöld og þá mæting á Hlíðarenda á mánudagsmorguninn kl. 09:00, ef af yrði. Nú, þar sem drengurinn var ákveðinn í þessu og setti það ekkert fyrir sig að þekkja ekki kjaft þarna þá var lítið annað að gera en að boða komu hans í þetta. Við nánari grenslan kom í ljós að Breiðablik var með samskonar námskeið á sama tíma en ákveðið var að hnikra ekkert við upprunalegu plani og halda sig við Val.
Vikan var fljót að líða og allt gekk vel og drengurinn bara mjög sáttur. Hann verður vonandi ferskari fyrir vikið þegar körfuboltaæfingarnar hjá ÍR byrja í haust og vonandi ekki minna sáttur við það. Var nú reyndar nokkuð broslegt að flesta dagana endaði kennarinn á því að kalla alla þátttakendurnar í hring og kalla saman í kór: 1 - 2 - 3 - Valur. Ísak Máni sagði mér þetta eftir fyrsta daginn en lét fylgja með: „Pabbi, ég fór í hringinn eins og allir hinir en ég sagði bara ekki neitt.“
mánudagur, ágúst 10, 2009
Króksmótið 2009
Skaust til Sauðárkróks um helgina en Ísak Máni var að keppa þar í fótbolta á Króksmótinu svokallaða. Fórum einmitt í fyrra og vissum því aðeins hvað við vorum að fara út í. Fjölskyldan var mikið búin að spá í hvort hægt væri að gera einhverja fjölskylduferð úr þessu en ákváðum að réttast væri að ég færi með strákinn á meðan frúin tæki því rólega heima með Loga Snæ og Daða Stein. Eftir að hyggja var það líklega rétt ákvörðun, það hefði verið fullerfitt að vera með einn 5 ára og einn 4ra mánaða á kantinum.
Þessi ferð var með sama sniði og í fyrra, þ.e. þjálfarateymi flokksins komst ekki með og foreldarnir sáu því um að stjórna öllum pakkanum. Ég fékk að hola mér niður í skólanum með liðinu og það lá því beinast við að mér yrði falin farastjóra/þjálfara/umsjónarmannsstaðan í liðinu hjá Ísaki Mána. Það vildi reyndar þannig til að í liðinu hjá Ísaki Mána voru bara 7 leikmenn og því engar áhyggjur af því hver ætti að byrja á bekknum og þessháttar. Þetta var rosalega gaman og liðinu gekk nokkuð vel. Misstu 3:1 forystu á móti Fram í 3:3 jafntefli í síðustu sókninni og úrslitaleikurinn hvarf þar nánast. Síðasti möguleikinn á honum var að Fram tapaði síðasta leiknum sínum en þar náðu þeir að jafna undir lokin og fögnuðu eins og heimsmeistarar, úrslitaleikurinn var þeirra. Við þurftum því að láta okkur nægja að spila um 3ja sætið en áttum litla möguleika í sterkt lið Breiðabliks. Sárt fyrir drengina þar sem bikarar voru í boði fyrir þrjú efstu sætin. Reyndar lentu hin tvö ÍR liðin líka í 4. sæti og því smá svekkelsi í gangi þrátt fyrir fína frammistöðu. Svo var lítið annað en að rúlla sér heim á eftir öllum fellihýsunum og tjaldvögnunum á sunnudeginum. Rosalega var ég sybbinn á mánudagsmorgninum, það verður bara að segjast.
Ísak Máni spilaði fyrstu tvö leikina í vörninni en tók síðustu fjóra í markinu
Þessi ferð var með sama sniði og í fyrra, þ.e. þjálfarateymi flokksins komst ekki með og foreldarnir sáu því um að stjórna öllum pakkanum. Ég fékk að hola mér niður í skólanum með liðinu og það lá því beinast við að mér yrði falin farastjóra/þjálfara/umsjónarmannsstaðan í liðinu hjá Ísaki Mána. Það vildi reyndar þannig til að í liðinu hjá Ísaki Mána voru bara 7 leikmenn og því engar áhyggjur af því hver ætti að byrja á bekknum og þessháttar. Þetta var rosalega gaman og liðinu gekk nokkuð vel. Misstu 3:1 forystu á móti Fram í 3:3 jafntefli í síðustu sókninni og úrslitaleikurinn hvarf þar nánast. Síðasti möguleikinn á honum var að Fram tapaði síðasta leiknum sínum en þar náðu þeir að jafna undir lokin og fögnuðu eins og heimsmeistarar, úrslitaleikurinn var þeirra. Við þurftum því að láta okkur nægja að spila um 3ja sætið en áttum litla möguleika í sterkt lið Breiðabliks. Sárt fyrir drengina þar sem bikarar voru í boði fyrir þrjú efstu sætin. Reyndar lentu hin tvö ÍR liðin líka í 4. sæti og því smá svekkelsi í gangi þrátt fyrir fína frammistöðu. Svo var lítið annað en að rúlla sér heim á eftir öllum fellihýsunum og tjaldvögnunum á sunnudeginum. Rosalega var ég sybbinn á mánudagsmorgninum, það verður bara að segjast.
Ísak Máni spilaði fyrstu tvö leikina í vörninni en tók síðustu fjóra í markinumiðvikudagur, ágúst 05, 2009
Chopper hvað?
Jökull frændi á vespu og Loga Snæ finnst það bara töff. Því fylgja líka svona töff aukahlutir.
þriðjudagur, ágúst 04, 2009
Með vindinn um vangann
Eftir að karlinn fékk sér ljósleiðaratenginguna og fékk í kaupbæti nokkrar sjónvarpstöðvar dett ég stundum inn í þáttinn á Discovery um feðgana sem handsmíða mótorhjól og vini þeirra. Hafði heyrt um þessa þætti einhversstaðar og sá feðgana m.a. í Jay Leno hérna um árið. Magnaðir þættir. Fyrirfram hefði ég aldrei trúað því að ég myndi nenna að horfa á þetta en það er eitthvað við þetta. Kannski leynda þráin að eignast mótorhjól?
Ég hef aldrei gerst svo frægur að aka mótorhjóli. A.m.k. ekki svona alvörugrip. Ég held að þetta sé svolítið eins og með golfíþróttina, ef ég myndi prófa þá yrði ég líklega alveg „húkkt“. Fyrir utan skiptin í garðinum hjá Vigga á æskuárunum í Grundarfirði þá get ég ekki sagt að ég hafi prófað golf. Nema fyrir utan minigolf sem ég ætla klárlega að stunda af krafti á elliheimilinu. Ég er búinn að digga, þrátt fyrir að hafa aldrei testað mótorhjólin, að ég væri klárlega hippatýpan en ég sé voða lítið spennandi við þessi racerhjól. Að geta setið nokkuð uppréttur í góðum fíling með vindinn í andlitið held ég að sé málið. Maður er kannski orðinn svona mikil gunga með árunum (eða hef kannski alltaf verið það) að maður leggur ekki í þetta. Tilhugsunun um að fljúga með fullum þunga á malbikið á rúntinum á fallegum sumardegi hljómar ekkert rosalega sexý. Líka það að það er ekki nóg að þú keyrir eins og engill heldur gætir þú fengið Toyota Landcruiser yfir andlitið á þér af því að ökumaðurinn á honum var að tala í gemsann og sá þig ekki. Sorry félagi. Skemmtu þér vel í hjólastólnum það sem eftir er, þ.e. ef þú ert heppinn.
Á meðan skrúfa ég bara gluggann niður á bílnum, læt vindinn þjóta um vangann og ímynda mér að ég sé á svarta chopperhjólinu mínu. Það dugar mér eitthvað áfram.
Ég hef aldrei gerst svo frægur að aka mótorhjóli. A.m.k. ekki svona alvörugrip. Ég held að þetta sé svolítið eins og með golfíþróttina, ef ég myndi prófa þá yrði ég líklega alveg „húkkt“. Fyrir utan skiptin í garðinum hjá Vigga á æskuárunum í Grundarfirði þá get ég ekki sagt að ég hafi prófað golf. Nema fyrir utan minigolf sem ég ætla klárlega að stunda af krafti á elliheimilinu. Ég er búinn að digga, þrátt fyrir að hafa aldrei testað mótorhjólin, að ég væri klárlega hippatýpan en ég sé voða lítið spennandi við þessi racerhjól. Að geta setið nokkuð uppréttur í góðum fíling með vindinn í andlitið held ég að sé málið. Maður er kannski orðinn svona mikil gunga með árunum (eða hef kannski alltaf verið það) að maður leggur ekki í þetta. Tilhugsunun um að fljúga með fullum þunga á malbikið á rúntinum á fallegum sumardegi hljómar ekkert rosalega sexý. Líka það að það er ekki nóg að þú keyrir eins og engill heldur gætir þú fengið Toyota Landcruiser yfir andlitið á þér af því að ökumaðurinn á honum var að tala í gemsann og sá þig ekki. Sorry félagi. Skemmtu þér vel í hjólastólnum það sem eftir er, þ.e. ef þú ert heppinn.
Á meðan skrúfa ég bara gluggann niður á bílnum, læt vindinn þjóta um vangann og ímynda mér að ég sé á svarta chopperhjólinu mínu. Það dugar mér eitthvað áfram.
laugardagur, ágúst 01, 2009
Forngripir frá ýmsum tímum
Menn eru bara heima að skottast um þessa verslunarmannahelgi. Fjölskyldan tók röltið í dag upp í Árbæjarsafn sem getur varla talist meira en þægilegur göngutúr frá heimilinu. Enga síður held ég að þetta hafi verið einungis mín önnur heimsókn þangað, alla vega hin síðari ár. Fínt að dunda sér þarna í blíðunni. Drengirnir skemmtu sér vel og þóttu m.a. gaman að fá að leika sér með gamalt dót frá ýmsum tímum, einmitt í gamla ÍR húsinu sem stóð vestur í bæ þegar ég var að alast þar upp en var flutt upp í Árbæjarsafnið fyrir nokkrum árum. Eitt af því sem kíkt var á var ca. 20+ ára gömul Nintendo leikjatölva sem var vel nothæf og meira að segja hægt að prufa nokkra mismunandi leiki. Ég átti nú ekki svona tölvu á mínum yngri árum en man eftir því að eitthvað af félögunum í Grundarfirði áttu svona græju þannig að ég upplifði þarna afturhvarf til bernskunnar. Ítölsku píparabræðurnir voru vitaskuld þarna og Duck Hunt, ég man hvað manni þótti þetta geðveikt að geta notað byssu til að skjóta á skjáinn. Svo var einhver fótboltaleikur sem bar þess merki að vera ca. 20 ára gamall, a.m.k. var Ísak Máni ekki alveg að kaupa grafíkina í honum.Mér var svo lítið á gömlu konurnar tvær sem voru greinilega að rifja upp sín bernskuár í básnum þar sem hægt var að leika sér með kindabein og útskornar dúkkur. Klóraði mér bara í hausnum og fannst þetta allt eitthvað svo magnað.
föstudagur, júlí 31, 2009
Merk tímamót
Rúmlega 4ra mánaða gamall og fyrst núna að klæðast hinu heilaga merki. Man ekki á hvaða tímapunkti í lífi hinna tveggja þessi viðburður gerðist, hvort ég er að standa mig betur eða verr í þessu tilfelli. Ég þyrfti líklegast að fletta upp í gömlum myndaalbúmum enda erum við að tala um atburði fyrir tíma digital myndavélarinnar, hallast þó að því að ég sé að standa mig verr. Ég vona þó að það komi ekki að sök.
sunnudagur, júlí 26, 2009
Á góðri stund 2009
Þá er fjölskyldan komin heim eftir hina árlegu góðu stund í Grundarfirði. Hátíðin frekar hefðbundið eins og síðustu ár, bara fínasta mál. Ísak Máni var mjög svo ánægður þegar hann frétti að félagi hans hérna úr næstu blokk ætlaði að mæta á tjaldsvæðið ásamt fjölskyldu sinni. Það fór svo líka þannig að þeir félagarnir hoppuðu og skoppuðu um allt pláss og stundum fékk Logi Snær að skottast með. Stundum ekki og það var stundum erfitt, svona þegar maður er bara 5 ára. Spurning hvernig þetta verður eftir svona 2-3 ár. Vill þá sá elsti ekki skottast eins og honum sýnist, sá næsti elta hann og sá þriðji elta nr. 2?
Þessi 5 ára stóð sig nú samt vel þegar hann tók í fyrsta sinn þátt í víðavangshlaupinu sem mamma hans og Ísak Máni hafa stundað síðustu ár. Þótt hann ræki lestina með mömmu þá skipti það ekki öllu máli, sérstaklega þegar menn voru kallaðir upp og fengu viðurkenningaskjal fyrir það að vera yngsti þátttakandinn þetta árið.
Þokkalegt veður, reyndar rigning á köflum á föstudagskvöldið og svo var kalt þegar sólin lét sig hverfa á kvöldin en það skipti litlu fyrir okkur, voru ekki í tjaldi.
Ég veitti því athygli að ég tók heilar 6 myndir þessa helgina, af sem áður var. En það hefur líka sitt að segja að ég man þegar ég var með myndasíðuna, blessi minningu hennar, þá fannst mér ég alltaf vera að setja inn sömu myndirnar á hverju ári. Skrúðgöngurnar alltaf svipaðar frá ári til árs með einhverjum áherslubreytingum, skreytingarnar sömuleiðis o.s.frv. Maður gæti bara smellt inn einhverjum myndum hérna frá síðustu árum og fáir tækju eftir því. En ætli maður birti ekki svona eins og 50% af afrakstrinum þetta árið:
Daníel Dagur og Ísak Máni í hlaupinu
Sigga og Logi Snær koma í mark
Logi Snær með viðurkenningaskjalið
Þessi 5 ára stóð sig nú samt vel þegar hann tók í fyrsta sinn þátt í víðavangshlaupinu sem mamma hans og Ísak Máni hafa stundað síðustu ár. Þótt hann ræki lestina með mömmu þá skipti það ekki öllu máli, sérstaklega þegar menn voru kallaðir upp og fengu viðurkenningaskjal fyrir það að vera yngsti þátttakandinn þetta árið.
Þokkalegt veður, reyndar rigning á köflum á föstudagskvöldið og svo var kalt þegar sólin lét sig hverfa á kvöldin en það skipti litlu fyrir okkur, voru ekki í tjaldi.
Ég veitti því athygli að ég tók heilar 6 myndir þessa helgina, af sem áður var. En það hefur líka sitt að segja að ég man þegar ég var með myndasíðuna, blessi minningu hennar, þá fannst mér ég alltaf vera að setja inn sömu myndirnar á hverju ári. Skrúðgöngurnar alltaf svipaðar frá ári til árs með einhverjum áherslubreytingum, skreytingarnar sömuleiðis o.s.frv. Maður gæti bara smellt inn einhverjum myndum hérna frá síðustu árum og fáir tækju eftir því. En ætli maður birti ekki svona eins og 50% af afrakstrinum þetta árið:
Daníel Dagur og Ísak Máni í hlaupinu
Sigga og Logi Snær koma í mark
Logi Snær með viðurkenningaskjaliðföstudagur, júlí 17, 2009
Dagur í lífi einbúa
Sigga og strákarnir búin að vera í Baulumýri alla vikuna í sól og bongó blíðu meðan minns er að reyna afla björg í bú á þessum síðustu og verstu. Enginn biturleiki samt. Í alvöru.
Tökum dæmi um einn dag bara svona upp á grínið, enda vikan ekki búin að vera alveg hefðbundin hjá 3ja barna fjölskylduföðurnum í Breiðholtinu.
T.d. dagurinn í gær bara svona til að taka eitthvað:
Vaknaði pínu þreyttur enda ekki alltaf að fara nógu snemma að sofa þegar maður er bara svona að dúlla sér á kvöldin. Svindlaði svolítið og skellti í mig hunangsseríósi, sem er samkvæmt lögum heimilisins föstudagsnammi, en það var víst engin til að slá á puttann á kallinum. Henti mér í vinnuna og tók þann pakka fram eftir degi. Á leiðinni heim verslaði maður inn fyrir heimilið, hálfan líter af 7-up, eina Powerade, 1944 (kjötbollur í brúnni) og hálft brauð. Var að fara spila fótbolta um kvöldið og ákvað því að nota tækifærið fyrst maður var einn í kotinu og fá mér kríu þegar ég kom heim, svona eins og atvinnumennirnir gera. Það gekk nú ekkert svakalega vel að sofa, tengdist kannski því að úti var tæp 20 stig og öll börn úti að leika sér. Drattaðist á fætur, skellti mér í sófann og hendi í mig kjötbollunum yfir fréttunum, enn ein reglan sem maður er að brjóta. Kjötbollurnar voru fínar, en fyrr í vikunni hafði verið reynt við hangikjöt með tilheyrandi og kjúklingur með einhverri austurlenskri sósu. Skannaði yfir stofugólfið á meðan japlað var á bollunum og tók þá ákvörun að það þyldi alveg einn enn ryksugulausan dag. Hafði svo áhyggjur af því hversu illa gekk að fylla uppþvottavélina það mikið að hægt væri að réttlæta að setja hana af stað. Græjaði mig fyrir boltann, en þurfti að hirða blöðruna fimm sinnum úr netinu í leiknum og hugsaði til þess hvað hefði gerst ef krían hefði gengið betur. Kom heim og fór alltof seint að sofa.
Já, það er margt að hugsa um þessa dagana...
Tökum dæmi um einn dag bara svona upp á grínið, enda vikan ekki búin að vera alveg hefðbundin hjá 3ja barna fjölskylduföðurnum í Breiðholtinu.
T.d. dagurinn í gær bara svona til að taka eitthvað:
Vaknaði pínu þreyttur enda ekki alltaf að fara nógu snemma að sofa þegar maður er bara svona að dúlla sér á kvöldin. Svindlaði svolítið og skellti í mig hunangsseríósi, sem er samkvæmt lögum heimilisins föstudagsnammi, en það var víst engin til að slá á puttann á kallinum. Henti mér í vinnuna og tók þann pakka fram eftir degi. Á leiðinni heim verslaði maður inn fyrir heimilið, hálfan líter af 7-up, eina Powerade, 1944 (kjötbollur í brúnni) og hálft brauð. Var að fara spila fótbolta um kvöldið og ákvað því að nota tækifærið fyrst maður var einn í kotinu og fá mér kríu þegar ég kom heim, svona eins og atvinnumennirnir gera. Það gekk nú ekkert svakalega vel að sofa, tengdist kannski því að úti var tæp 20 stig og öll börn úti að leika sér. Drattaðist á fætur, skellti mér í sófann og hendi í mig kjötbollunum yfir fréttunum, enn ein reglan sem maður er að brjóta. Kjötbollurnar voru fínar, en fyrr í vikunni hafði verið reynt við hangikjöt með tilheyrandi og kjúklingur með einhverri austurlenskri sósu. Skannaði yfir stofugólfið á meðan japlað var á bollunum og tók þá ákvörun að það þyldi alveg einn enn ryksugulausan dag. Hafði svo áhyggjur af því hversu illa gekk að fylla uppþvottavélina það mikið að hægt væri að réttlæta að setja hana af stað. Græjaði mig fyrir boltann, en þurfti að hirða blöðruna fimm sinnum úr netinu í leiknum og hugsaði til þess hvað hefði gerst ef krían hefði gengið betur. Kom heim og fór alltof seint að sofa.
Já, það er margt að hugsa um þessa dagana...
mánudagur, júlí 13, 2009
Alvaran byrjuð aftur
Síðasti sumarfrísdagurinn, í bili a.m.k., var í gær. Það var við hæfi að enda fríið með stæl.
Það er víst ekki alveg marktækt að mæla hitann eftir að hafa látið bílinn standa í sólinni og formlegur hiti var víst ekki „nema“ 21 gráða en það dugði alveg.
Er búinn að hafa það gott þótt ekki hafi verið mikið um skipulagðar lengri ferðir, enda ekki alltaf nauðsyn á því. Spánn 2008 vs. Langisandur 2009, í raun ekki mikill munur:
Það er víst ekki alveg marktækt að mæla hitann eftir að hafa látið bílinn standa í sólinni og formlegur hiti var víst ekki „nema“ 21 gráða en það dugði alveg.
Er búinn að hafa það gott þótt ekki hafi verið mikið um skipulagðar lengri ferðir, enda ekki alltaf nauðsyn á því. Spánn 2008 vs. Langisandur 2009, í raun ekki mikill munur:
laugardagur, júlí 04, 2009
Tímamót
Merkilegur dagur í dag. Samkvæmt teljaranum á blogginu hjá Siggu er Daði Steinn orðinn 100 daga gamall í dag, ekki slæmt það. Annars eyddi hann deginum að mestu leyti í pössun, með hléum reyndar enda er mamma enn forðabúrið, vegna þess að við vorum í giftingarveislu hjá Tomma og Rúnu. Stutt og hnitmiðuð athöfn í kirkjunni og svo veisla eftir smáhlé niður í fjölbrautarskólanum.
Gaman að þessu en ég held að þið þarna úti þurfi ekkert að hafa áhyggjur af því að fá boðskort í giftinguna mína...
Að lokum eru fimm ár í dag síðan maður var staddur í Egilshöllinni, klístraður af svita frá toppi til táar á einhverjum þeim geðveikustu tónleikum sem ég hef farið á. Hélt í alvöru að það væru svona ca. 3 ár síðan en þau eru víst 5. Er það við hæfi að enda þennan pistil á smá stemmingu í takt við það, veit líka að Tommi er að fíla þetta.
Gaman að þessu en ég held að þið þarna úti þurfi ekkert að hafa áhyggjur af því að fá boðskort í giftinguna mína...
Að lokum eru fimm ár í dag síðan maður var staddur í Egilshöllinni, klístraður af svita frá toppi til táar á einhverjum þeim geðveikustu tónleikum sem ég hef farið á. Hélt í alvöru að það væru svona ca. 3 ár síðan en þau eru víst 5. Er það við hæfi að enda þennan pistil á smá stemmingu í takt við það, veit líka að Tommi er að fíla þetta.
mánudagur, júní 29, 2009
Shellmótið í Eyjum 2009
Þá er maður mættur heim aftur eftir Eyjamótið. Fyrsta skipti til Eyja ef frá eru talin nokkir dagstúrar á vegum vinnunnar og það er ekki hægt að neita því að karlinn var búinn að kvíða þessu aðeins, það verður bara að segjast alveg eins og er. Undirritaður var hluti af fararstjórateymi ÍR-inga en aðrir fjölskyldumeðlimir urðu eftir heima. Fórum til Eyja á miðvikudeginum, hádegisdallurinn tekinn og landað um þrjúleytið. Ég hafði aldrei farið í Herjólf áður og vissi ekki alveg hvernig það liti út. Sem betur fer var sléttur sjór og margir gátu hreinlega verið út á dekki að vörka tanið. Ísak Máni var nokkuð góður en þáði alveg koju og svaf góðan hluta ferðarinnar, sem var bara mjög gott. Fórum svo í skólann og slógum upp búðum. Notuðum restina af deginum til að klára túristapakkann með liðið, bátsferðina og rútuferðina um eyjuna, en fyrstu leikirnir voru svo á fimmtudeginum.
Fimmtudagurinn rann upp, stór dagur enda 10 ára afmælið hjá leikmanni númer 5. Hálfleiðinlegt veður, rigningarsuddi en sem betur fer ekki mikið rok (ótrúlegt en satt). Þrír leikir þann daginn, 2 jafntefli og 1 sigur og sigur í riðlinum sem leiddi af sér taumlaus og innileg fagnaðarlæti. Taplaus afmælisdagur og menn helsáttir. Seinna komust við því að hann fékk einnig Shaquille O´Neal í afmælisgjöf en honum var „treidað“ yfir til Cavaliers í NBA boltanum. Helsáttur við það einnig. Án þess að ætla að fara yfir helstu reglur Shellmótsins þá er rétt að nefna það að ef liðið gengur vel einn daginn þá færist það upp um styrkleikaflokk og því geta menn verið að koma sér í vandræði með of góðum árangri, eins kjánalegt og það kann að hljóma.
Föstudagurinn var líka erfiður, 3 töp í þremur leikjum og þar af slátrun gegn A-liði FH gerði það að verkum að stemmingin var ögn þyngri. Ljósir punktar þó, veðrið var skárra og menn fengu að spila einn leik á Hásteinsvelli, aðalvelli þeirra ÍBV manna og sýndu þar sinn besta leik þann daginn með því að halda geysisterku liði KA manna þokkalega í skefjum og tapa aðeins 2:0. Aldrei hef ég orðið svo frægur að hafa spilað á Hásteinsvelli, en það er nú önnur saga. Þýddi samt ekkert að vola yfir þessu, eða eins og einn leikmaðurinn sagði svo skemmtilega eftir töpin þrjú: „Yes, við unnum okkur niður um styrkleikaflokk fyrir morgundaginn.“ Annars bara gott, Ísak Máni fékk eiginhandaráritun á skóinn sinn hjá Mike Riley, enska dómaranum, sem dæmdi nú reyndar ekki hjá okkur. Kíktum á sprangið, Ísak Máni lagði nú ekki í það, og svo var bara chillað en um kvöldið voru úrvalslið mótsins, Landsliðið vs. Prssuliðið að spila og svo var kvöldvaka.
Laugardagurinn var síðasti keppnisdagurinn, 4 leikir á dagskránni. Byrjuðum illa, töpuðum fyrstu tveimur en gerðum svo jafntefli við HK. Lokaleikurinn var svo við Reyni Sandgerði og náðum að kreista fram 3:2 sigur og flottur endapunktur á mótinu. Toppurinn fyrir Ísak Mána var kannski atvik sem gerðist þarna fyrir síðasta leikinn en sá leikur var spilaður á Þórsvellinum sem er alveg við golfvöllinn í Eyjum. Hermann Hreiðarsson, landsliðsmaður í fótbolta, stóð fyrir golfmóti til styrktar góðgerðarmála og þarna voru einhver íslensk íþróttaceleb að taka þátt ásamt félaga Hermanns hjá Portsmouth, Sol Campbell, fyrrverandi leikmanni Tottenham og Arsenal og margreyndur enskur landsliðsmaður. Það vildi svo skemmtilega til að hersingin var að slá á teignum sem var við völlinn hjá okkur og það var því ekki annað hægt fyrir okkur en að fórna upphituninni og taka á rás með liðið til að berja þessa snillinga augum. Ísak Máni hafði nú reynst svo gáfaður að væla það út að pabbi hans væri nú örugglega með pappírssnepil í vasanum áður en við löguðum af stað úr búðunum þarna um morguninn, svona ef ske skildi að einhver sem þénar árslaunin mín fyrir hádegi yrði á vegi okkar. Til að gera langa sögu stutta þá fékk hann párun frá Campbellnum og það sem mér fannst nú flottara þá fékk hann að stilla sér upp með kappanum fyrir eina mynd. Tær snilld.
Eftir verðlaunaafhendingu og þessháttar um kvöldið var skriðið upp í Herjólf um kl. 23:00 og við vorum að skríða upp bælið heima í Eyjabakkanum rúmlega 03:00. Sem var ótrúlega ljúft. Sváfum fram á hádegi og tókum því rólega en Sigga hafði verið í bústaðnum hjá tengdó með 2/3 af drengjunum og kom ekki heim fyrr en á sunnudagskvöldið. Maður er nú búinn að vera hálftuskulegur í dag líka, ekki slæmt að vera í sumarfríi.
Heilt yfir allir sáttir með Eyjamótið, að mörgu leyti erfitt en meira gaman.
Fimmtudagurinn rann upp, stór dagur enda 10 ára afmælið hjá leikmanni númer 5. Hálfleiðinlegt veður, rigningarsuddi en sem betur fer ekki mikið rok (ótrúlegt en satt). Þrír leikir þann daginn, 2 jafntefli og 1 sigur og sigur í riðlinum sem leiddi af sér taumlaus og innileg fagnaðarlæti. Taplaus afmælisdagur og menn helsáttir. Seinna komust við því að hann fékk einnig Shaquille O´Neal í afmælisgjöf en honum var „treidað“ yfir til Cavaliers í NBA boltanum. Helsáttur við það einnig. Án þess að ætla að fara yfir helstu reglur Shellmótsins þá er rétt að nefna það að ef liðið gengur vel einn daginn þá færist það upp um styrkleikaflokk og því geta menn verið að koma sér í vandræði með of góðum árangri, eins kjánalegt og það kann að hljóma.
Föstudagurinn var líka erfiður, 3 töp í þremur leikjum og þar af slátrun gegn A-liði FH gerði það að verkum að stemmingin var ögn þyngri. Ljósir punktar þó, veðrið var skárra og menn fengu að spila einn leik á Hásteinsvelli, aðalvelli þeirra ÍBV manna og sýndu þar sinn besta leik þann daginn með því að halda geysisterku liði KA manna þokkalega í skefjum og tapa aðeins 2:0. Aldrei hef ég orðið svo frægur að hafa spilað á Hásteinsvelli, en það er nú önnur saga. Þýddi samt ekkert að vola yfir þessu, eða eins og einn leikmaðurinn sagði svo skemmtilega eftir töpin þrjú: „Yes, við unnum okkur niður um styrkleikaflokk fyrir morgundaginn.“ Annars bara gott, Ísak Máni fékk eiginhandaráritun á skóinn sinn hjá Mike Riley, enska dómaranum, sem dæmdi nú reyndar ekki hjá okkur. Kíktum á sprangið, Ísak Máni lagði nú ekki í það, og svo var bara chillað en um kvöldið voru úrvalslið mótsins, Landsliðið vs. Prssuliðið að spila og svo var kvöldvaka.
Laugardagurinn var síðasti keppnisdagurinn, 4 leikir á dagskránni. Byrjuðum illa, töpuðum fyrstu tveimur en gerðum svo jafntefli við HK. Lokaleikurinn var svo við Reyni Sandgerði og náðum að kreista fram 3:2 sigur og flottur endapunktur á mótinu. Toppurinn fyrir Ísak Mána var kannski atvik sem gerðist þarna fyrir síðasta leikinn en sá leikur var spilaður á Þórsvellinum sem er alveg við golfvöllinn í Eyjum. Hermann Hreiðarsson, landsliðsmaður í fótbolta, stóð fyrir golfmóti til styrktar góðgerðarmála og þarna voru einhver íslensk íþróttaceleb að taka þátt ásamt félaga Hermanns hjá Portsmouth, Sol Campbell, fyrrverandi leikmanni Tottenham og Arsenal og margreyndur enskur landsliðsmaður. Það vildi svo skemmtilega til að hersingin var að slá á teignum sem var við völlinn hjá okkur og það var því ekki annað hægt fyrir okkur en að fórna upphituninni og taka á rás með liðið til að berja þessa snillinga augum. Ísak Máni hafði nú reynst svo gáfaður að væla það út að pabbi hans væri nú örugglega með pappírssnepil í vasanum áður en við löguðum af stað úr búðunum þarna um morguninn, svona ef ske skildi að einhver sem þénar árslaunin mín fyrir hádegi yrði á vegi okkar. Til að gera langa sögu stutta þá fékk hann párun frá Campbellnum og það sem mér fannst nú flottara þá fékk hann að stilla sér upp með kappanum fyrir eina mynd. Tær snilld.
Eftir verðlaunaafhendingu og þessháttar um kvöldið var skriðið upp í Herjólf um kl. 23:00 og við vorum að skríða upp bælið heima í Eyjabakkanum rúmlega 03:00. Sem var ótrúlega ljúft. Sváfum fram á hádegi og tókum því rólega en Sigga hafði verið í bústaðnum hjá tengdó með 2/3 af drengjunum og kom ekki heim fyrr en á sunnudagskvöldið. Maður er nú búinn að vera hálftuskulegur í dag líka, ekki slæmt að vera í sumarfríi.
Heilt yfir allir sáttir með Eyjamótið, að mörgu leyti erfitt en meira gaman.
sunnudagur, júní 21, 2009
Man Utd - Liverpool
Þjófstart á stórafmæli frumburðarins með strákaveislu á morgun. Reyndar verður sú veisla haldin í samfloti við einn félagann og því tvöföld veisla. Nú voru góð ráð dýr því smekkurinn á enskum fótboltaliðum er ekki sá sami á meðal afmælisbarnanna. Lítið annað hægt að gera en að hafa kökuna tvískipta og kökuskreytingarmeistari heimilisins fór í það mál. Sá meistari hefur nú gert Manchester merkið áður úr amerísku litarefniskremi en fór nú á hraðnámskeið í útlínum Liverpool merkisins.
Nú er bara spurning hvað menn gera á morgun, borða þeir liðið sitt með bestu lyst eða fá þeir meira út úr því að velta andstæðingunum á milli tannanna með tilheyrandi smjatti. Það verður kannski metið út frá því hvoru menn telja fagurfræðilegra að skila aftur svona þegar menn gera nr. 2 næst...
Nú er bara spurning hvað menn gera á morgun, borða þeir liðið sitt með bestu lyst eða fá þeir meira út úr því að velta andstæðingunum á milli tannanna með tilheyrandi smjatti. Það verður kannski metið út frá því hvoru menn telja fagurfræðilegra að skila aftur svona þegar menn gera nr. 2 næst...
Feisbúkk digguð
Á þessari stundu var mútta komin með feisbúkk síðu og vinabeiðnir hrúguðust inn. Það var ekki hægt að segja annað en að hlutirnir gerðust hratt í netheimum. Spurning hvort hún siti stjörf næstu daga við „almannatengsl“?
sunnudagur, júní 14, 2009
Steggurinn Tommi
Styttist í stóra daginn hjá Tomma og Rúnu, 4. júlí og því þurfti víst aðeins að sprella með Tommann. Það var víst stofnað eitthvað fésbókardæmi um þennan viðburð en ég held mínu andfésarbókarstriki. Enn er hægt að notast við tölvupóstinn. Tommi er nú víst byrjaður að sníglast í kringum slökkviliðið í Grundarfirði og því var búið þannig um hnútana að hann yrði kallaður út í útkall í gærmorgun. Eitthvað gekk það nú brösulega því drengurinn vaknaði ekki við útkallsskilaboðin og rankaði víst ekki við sér fyrr en yfirmaður slökkviliðsmála í firðinum var fenginn til að hringja í hann og koma honum af stað. Ég vill nú samt trúa því að þátttaka Tomma í slökkviliðinu hafi ekki tefjandi áhrif á liðið þannig að allir í Grundarfirði geta sofið rólega.
Honum var sem sagt skutlað í bæinn en hópurinn hittist við Brynjudalsá í Hvalfirði, þeir sem komu úr Grundarfirði og þeir sem komu úr bænum. Þar hófst pakkinn á smá klettadýfingum og var steggurinn eitthvað hikandi við þetta en hafði þetta af eins og allir þeir sem lögðu í þetta. Undirritaður var þó í minnihluta, ákvað að reyna þetta ekki einu sinni og lifa enn á minningunum um ferðirnar í Kverná hérna í den. Þá var skotist í KFC í Mosó enda steggurinn mikill KFC maður en honum til mikillar hrellingar var honum bara boðið upp á salat. Þaðan var farið í Paintball en ég hafði ekki prófað það áður. Mjög gaman en hápunkturinn var klárlega hlaupandi steggur í gulum bangsabúning með 15 gjammandi paintball byssur á eftir sér.
Smá fíflarúntur síðan með hann, m.a. í Smáralindina í bláa súpermanbúningnum sínum með Liverpool logóinu áður en farið var á Hótel Loftleiðir í pottinn á meðan steggurinn fékk nudd. Út að borða á Caruso og þeir sem voru ekki orðnir of gamlir og þreyttir enduðu á Terminator Salvation í bíó.
Honum var sem sagt skutlað í bæinn en hópurinn hittist við Brynjudalsá í Hvalfirði, þeir sem komu úr Grundarfirði og þeir sem komu úr bænum. Þar hófst pakkinn á smá klettadýfingum og var steggurinn eitthvað hikandi við þetta en hafði þetta af eins og allir þeir sem lögðu í þetta. Undirritaður var þó í minnihluta, ákvað að reyna þetta ekki einu sinni og lifa enn á minningunum um ferðirnar í Kverná hérna í den. Þá var skotist í KFC í Mosó enda steggurinn mikill KFC maður en honum til mikillar hrellingar var honum bara boðið upp á salat. Þaðan var farið í Paintball en ég hafði ekki prófað það áður. Mjög gaman en hápunkturinn var klárlega hlaupandi steggur í gulum bangsabúning með 15 gjammandi paintball byssur á eftir sér.
Smá fíflarúntur síðan með hann, m.a. í Smáralindina í bláa súpermanbúningnum sínum með Liverpool logóinu áður en farið var á Hótel Loftleiðir í pottinn á meðan steggurinn fékk nudd. Út að borða á Caruso og þeir sem voru ekki orðnir of gamlir og þreyttir enduðu á Terminator Salvation í bíó.
miðvikudagur, júní 03, 2009
Meistari Maldini
Ekki ætlunin hér að lofsyngja leikmenn úr erlendum félagsliðum sem ég held ekki með en ég gat nú ekki annað en hugsað aftur þegar ég heyrði af því að Paolo Maldini var að leggja skóna á hilluna, á 41. aldursári. Þrátt fyrir að maður sé nú ekki alveg nógu tengdur ítölsku deildinni sökum sýningarleysis á þeim bolta á þeim stöðvum sem ég kaupi, þá fylgist ég nú alltaf með eins og hægt er og ég man varla eftir ítalskri knattspyrnu öðruvísi en með karlinum í búningi AC Milan. Man eftir því þegar hann spilaði með hinu unga liði Ítala á EM 1988 og hann var langflottasti bakvörðurinn sem hljóp um túnin græn, hafði m.a. þau áhrif að á tímabili vildi maður helst verða bakvörður og þá eins öflugur og Maldini. Það fór víst eitthvað öðruvísi.Kveðjuleikurinn á heimavelli var víst ekki nógu öflugur, 3:2 tap á móti Roma þar sem Totti skoraði sigurmarkið undir lokin og einhverjir bjánar á pöllunum sýndum Maldini víst ekki alveg þá virðingu sem karlinn átti skilið. En hann fékk sigur núna um helgina á útivelli í Flórens, í sínum síðasta leik. Einhversstaðar heyrði ég að Milan ætlaði að leggja nr 3 honum til heiðurs og ekki nota það aftur nema ef sonurinn kæmist að hjá klúbbnum. Enginn pressa þar.
Snillingur, algjör snillingur.
miðvikudagur, maí 27, 2009
Happy birthday...
Þegar það var ljóst að úrslitaleikur meistaradeildarinnar yrði á afmælisdeginum mínum og spilaður á Ólympíuvellinum í Róm þá hefði ég klárlega hugsað það af fullri alvöru að fara á leikinn. Ef árið hefði verið 2007 það er. Tala nú ekki um þegar ljóst varð að Manchester United myndi spila úrslitaleikinn.
En þar sem árið var 2009 og kreppa í gangi var víst ekki annað hægt en að sitja heima. Kannski eins gott, 2:0 tap sem var meira en verðskuldað gerði ekkert sérstakt fyrir afmælisstemminguna hérna. En Eiður fékk gullmedalíu, íslendingur með svona verðlaun er væntanlega nokkuð sem gerist ekki í bráð.
Hann hefði nú samt alveg mátt koma inná þótt ekki væri nema bara í nokkrar mínútur bara svona til að lagfæra stemminguna aðeins hérna heima í sófanum.
En þar sem árið var 2009 og kreppa í gangi var víst ekki annað hægt en að sitja heima. Kannski eins gott, 2:0 tap sem var meira en verðskuldað gerði ekkert sérstakt fyrir afmælisstemminguna hérna. En Eiður fékk gullmedalíu, íslendingur með svona verðlaun er væntanlega nokkuð sem gerist ekki í bráð.
Hann hefði nú samt alveg mátt koma inná þótt ekki væri nema bara í nokkrar mínútur bara svona til að lagfæra stemminguna aðeins hérna heima í sófanum.
sunnudagur, maí 24, 2009
Daði Steinn Wíum
Þá er loksins komið nafn á nýjasta drenginn, skjalfest í dag með presti og veislu. Ég veit ekki hvort maður verður afslappaðri (lesist: kærulausari) með árunum en þessi þurfti klárlega að bíða lengst eftir nafninu sínu. Mig minnir að það hafi verið búið að nefna Ísak Mána áður en hann kom heim af spítalanum og Loga Snæ fljótlega eftir heimkomuna. Ég var ekkert búinn að spá í nafni á meðan meðgöngunni stóð og eftir að menn komu í heiminn þá liðu dagarnir einn af öðrum án þess að eitthvað væri að gert af fullri alvöru. Snúlli og Litli bróðir voru bara vel brúkleg.
Það var því sterkasti leikurinn að ákveða skírnardag og setja sig þar með undir pressu. Þegar maður horfði á dagatalið og sá að afmælisdagurinn hans Varða var á næsta leyti og sunnudagur í þokkabót þá var þetta bara sjálfkjörið. Núna var þetta að því leytinu frábrugðið frá hinum tveimur að enginn fékk að vita um nafnið fyrir afhöfnina, gaman að prófa það líka. Annað var hefðbundið með veisluna, hinn þriðji sem skírist heima hjá afa og ömmu í Mosó.
Þegar við vorum að leita að nafni fyrir Ísak Mána þá fór maður á bókasafnið og fékk einhverja mannanafnabók. Nú, 10 árum seinna, er hægt að nálgast þetta á netinu. Gaman að velta sér upp úr þessu, maður hefði getað poppað þetta upp allhressilega og farið nýjar leiðir. Lars Ulrich Wíum hefði t.d. verið löglegt, heilmikið rokk í því. Ríó Ferdinand Wíum hefði víst líka gengið gagnvart mannanafnanefnd. Logi Snær var alveg á því að skýra hann Dreki og maður gat nú ekki annað en hugsað um sögurnar um Benedikt búálf, sem hafa verið lesnar talsvert hérna í gegnum tíðina, en þar kemur Daði dreki talsvert við sögu. Furðulegt en hey, ef Ljótur Drengur er boðlegt samkvæmt þessu skriffinskubatteríi, þá hefði víst margt annað verið vitlausara.
Annars brutum við 4 stafir + 4 stafir regluna með þennan. Hann fékk fleiri stafi en Ísak Máni og Logi Snær en ekki annað hægt en að gera eitthvað extra fyrir þennan, ekki á ég sérherbergi handa honum. Það er svona að mæta seint á svæðið.
fimmtudagur, maí 21, 2009
Byrjendapakkinn
Vitaskuld vilja menn safna fótbolta- og körfuboltamyndum eins og stóru strákarnir. Verst að þetta gerir mjög takmarkað fyrir stemminguna á heimilinu þegar þessi fær þessa mynd og hinn fær hina myndina og skilningurinn á aðgerðinni að býtta er ekki alveg 100% þegar maður er bara fimm ára.
miðvikudagur, maí 20, 2009
sunnudagur, maí 17, 2009
Nördalegur júróvisíonpistill
Það er ekki hægt að neita þeirri staðreynd að ég hef fylgst með Júróvisíonkeppninni síðan 1986. Misítarlega reyndar. Held ég geti sagt að „áhuginn“ hafi verið mestur þarna fyrstu árin sem Ísland tók þátt og svo hefur þetta verið frekar misjafnt. Danni Mausari átti einhverja sérútgáfu af ICY flokknum á svona lítilli plötu, árituð í þokkabót og það fannst mér flott, árið 1986. Ég var ekki alveg að setja mig inn í þetta þegar Ísland fékk ekki að taka þátt vegna ónógra stiga áranna á undan eða ekki komist í úrslitakvöldið eins og kerfið hefur verið undir það síðasta. Vill enn meina að Botnleðja hafi klárlega átt að fara þegar við sendum hana sykursætu Birgittu.
Ætli punkturinn með þetta allt saman sé ekki sá að þetta er keppni og Ísland er að taka þátt í henni. Veit ekki annars, voða lítið af þessum froðulögum sem hafa kveikt eitthvað í manni öll þessi ár. Fór að velta því fyrir mér hvort þetta hafi alltaf verið svona rosalega mikil froða og hvort maður myndi nú eitthvað eftir lögum fyrri ára. Fyrir svoleiðis vinnu er gott að hafa netið.
Ég verð að viðurkenna að þessi úttekt er alls ekki vísindalega unnin enda ekki sjéns að ég nenni að kynna mér öll lögin í sögu þessara keppni. En þau tvö lög sem ég vil nefna hérna sem mér finnst standa upp úr, voru bæði ítölsk og unnu hvorugt. Þessi klassíska snilld frá 1958 er mjög töff miðað við allt en endaði bara í 3ja sæti. Ég jútúbaði sigurlagið frá þessu ári og get ekki sagt að ég hafi nokkurn tíma heyrt það áður. Síðara dæmið frá 1987 finnst mér líka töff en því tókst ekki að vinna og meira að segja 3ja sætið líka. OK, áttu í höggi við írska sykurpúðann Johnny Logan og lítið við því að segja. En þegar ég fór að forvitnast hvað lag lenti í öðru sæti þetta ár, fyrir ofan Ítalíu þá minnti það mann á hversu mikill horbjóður þessi lög eru að langmestu leyti. Þýskaland árið 1987, þarf að segja eitthvað meira? Þið verðið að tjékka á þessu, ég veit ekki hvort tekur sig verr út, gítarleikarinn með gula hárbandið og buxur í stíl eða standandi trommuleikarinn með 4-faldan skammt af axlarpúðum. Ég er enn að fá martraðir. Annað sæti, þvílíkt grín.
Jóhanna Guðrún með annað sætið í gær, ekkert nema gott um það að segja. Helv... norsara lagið er búið að gera mig alveg geðveikan, glymur allan daginn á öllum miðlum og ég tók næstum því á það ráð að stinga hausnum ofan í klósettið og sturta niður til að athuga hvort ég losnaði við þetta klístur úr hausnum. Óþolandi að fá óþolandi klístur á heilann. Ég gerði þá uppgötvun í morgun í tengslum við þessa keppni að árið sem frumburðurinn fæddist og árið sem sá nýjasti fæddist urðum við í öðru sæti. Ekkert að marka með árið sem Logi Snær fæddist, ekki hægt að ætlast til að viðbjóðurinn Heaven með Jónsa hefði skilað okkur nokkru meira en 19. sætinu sem það lenti í, óbjóðandi lag með öllu.
Ætli punkturinn með þetta allt saman sé ekki sá að þetta er keppni og Ísland er að taka þátt í henni. Veit ekki annars, voða lítið af þessum froðulögum sem hafa kveikt eitthvað í manni öll þessi ár. Fór að velta því fyrir mér hvort þetta hafi alltaf verið svona rosalega mikil froða og hvort maður myndi nú eitthvað eftir lögum fyrri ára. Fyrir svoleiðis vinnu er gott að hafa netið.
Ég verð að viðurkenna að þessi úttekt er alls ekki vísindalega unnin enda ekki sjéns að ég nenni að kynna mér öll lögin í sögu þessara keppni. En þau tvö lög sem ég vil nefna hérna sem mér finnst standa upp úr, voru bæði ítölsk og unnu hvorugt. Þessi klassíska snilld frá 1958 er mjög töff miðað við allt en endaði bara í 3ja sæti. Ég jútúbaði sigurlagið frá þessu ári og get ekki sagt að ég hafi nokkurn tíma heyrt það áður. Síðara dæmið frá 1987 finnst mér líka töff en því tókst ekki að vinna og meira að segja 3ja sætið líka. OK, áttu í höggi við írska sykurpúðann Johnny Logan og lítið við því að segja. En þegar ég fór að forvitnast hvað lag lenti í öðru sæti þetta ár, fyrir ofan Ítalíu þá minnti það mann á hversu mikill horbjóður þessi lög eru að langmestu leyti. Þýskaland árið 1987, þarf að segja eitthvað meira? Þið verðið að tjékka á þessu, ég veit ekki hvort tekur sig verr út, gítarleikarinn með gula hárbandið og buxur í stíl eða standandi trommuleikarinn með 4-faldan skammt af axlarpúðum. Ég er enn að fá martraðir. Annað sæti, þvílíkt grín.
Jóhanna Guðrún með annað sætið í gær, ekkert nema gott um það að segja. Helv... norsara lagið er búið að gera mig alveg geðveikan, glymur allan daginn á öllum miðlum og ég tók næstum því á það ráð að stinga hausnum ofan í klósettið og sturta niður til að athuga hvort ég losnaði við þetta klístur úr hausnum. Óþolandi að fá óþolandi klístur á heilann. Ég gerði þá uppgötvun í morgun í tengslum við þessa keppni að árið sem frumburðurinn fæddist og árið sem sá nýjasti fæddist urðum við í öðru sæti. Ekkert að marka með árið sem Logi Snær fæddist, ekki hægt að ætlast til að viðbjóðurinn Heaven með Jónsa hefði skilað okkur nokkru meira en 19. sætinu sem það lenti í, óbjóðandi lag með öllu.
fimmtudagur, maí 14, 2009
Keila
Sigga var með saumó í gær, danski leshringurinn er víst vinnuheiti þeirra. Þrír elstu karlkyns meðlimir þessarar fjölskyldu mátu stöðuna þannig að best væri að vera einhversstaðar annarsstaðar á meðan. Í Keiluhöllin í Öskjuhlíð var því haldið en ákveðið að bjóða með þeim ættingja sem ég held að geti státað af hvað glæstustum ferli í þessu sporti.
Logi Snær tók rennuna (eða hvað sem þetta tæki heitir) trausta taki og spilaði með þeim stíl allt kvöldið. Með ágætis árangri. Fyrrverandi Íslandsmeistarinn byrjaði frekar stiðlega og benti á þá staðreynd (oftar en einu sinni) að það væru engar keilubrautir í Namibíu og því væri æfingaleysið að hrjá hana. Engar keilubrautir í Namibíu, þarna er viðskiptahugmynd fyrir einhvern.
Allavega, karlinn tók þetta á lokasprettinum og var sá eini sem náði þriggja stiga skori sem er, fyrir þá sem ekki þekkja, GRÍÐARLEGA góður árangur og ekki á allra færi.
Logi Snær tók rennuna (eða hvað sem þetta tæki heitir) trausta taki og spilaði með þeim stíl allt kvöldið. Með ágætis árangri. Fyrrverandi Íslandsmeistarinn byrjaði frekar stiðlega og benti á þá staðreynd (oftar en einu sinni) að það væru engar keilubrautir í Namibíu og því væri æfingaleysið að hrjá hana. Engar keilubrautir í Namibíu, þarna er viðskiptahugmynd fyrir einhvern.
Allavega, karlinn tók þetta á lokasprettinum og var sá eini sem náði þriggja stiga skori sem er, fyrir þá sem ekki þekkja, GRÍÐARLEGA góður árangur og ekki á allra færi.
miðvikudagur, maí 13, 2009
Hver þykir sinn fugl fagur
Myndlistarsýning í gangi í Mjóddinni sem hófst núna á dögunum. Svona hefðbundin og árviss þar sem krakkarnir á leikskólunum í neðra-Breiðholtinu sýna verkin sín. Ég náði að skjótast þangað og vera við "opnun" sýningarinnar. Mér fannst myndin hans Loga ansi mögnuð og töff. Hlutlaust mat vitaskuld.
Svo var það samtalið um daginn sem átti sér stað í bílnum á leiðinni heim úr leikskólanum og fjallaði um sumarbústaðaeigendur í Afríku:
Logi Snær: Ég veit hver á heima þarna í stóra húsinu (bendir á Æsufellið)
Pabbi hans: Nú, hver?
Logi Snær: Hann Rúnar Atli. Hitt húsið er nefnilega sumarbústaður.
Pabbi hans: Hitt húsið? Hvaða hitt hús?
Logi Snær: Húsið hans í Namibíu.
Jebbs, það er bara þannig.
Svo var það samtalið um daginn sem átti sér stað í bílnum á leiðinni heim úr leikskólanum og fjallaði um sumarbústaðaeigendur í Afríku:
Logi Snær: Ég veit hver á heima þarna í stóra húsinu (bendir á Æsufellið)
Pabbi hans: Nú, hver?
Logi Snær: Hann Rúnar Atli. Hitt húsið er nefnilega sumarbústaður.
Pabbi hans: Hitt húsið? Hvaða hitt hús?
Logi Snær: Húsið hans í Namibíu.
Jebbs, það er bara þannig.
Allt búið að vera á fullu
Vá hvað tíminn líður, þetta er bara nett rugl. Sem fyrr verður það þannig víst að haustið verður komið áður en maður veit af. En best að missa sig ekki í eitthvað eymd og volæði, frekar bara taka hvern dag og njóta hans í botn og taka sumarið með trompi. Skáldlegur karlinn.
Skólanum lauk í bili 4. maí og boy-o-boy var ég feginn, ég ætlaði ekki að trúa þessu. Ég veit ekki á hvaða lyfjum maður var þegar maður ákvað að vera á fullu í skólanum þegar Þriðji grís átti að mæta á svæðið og mætti á svæðið. Ég var líka alveg að missa það þarna undir lokin þegar skilin á einstaklingsverkefninu og hópverkefninu og síðasta prófið helltist yfir mann eins og sjóðandi álblanda á heitum sumardegi. Skáldlegur karlinn.
Nú er enginn skóli fyrr en 30. september ef ég man rétt þannig að bara chill þangað til. Minnir að ég sé að fara í sumarfrí 15. júní og sé í fríi eitthvað aðeins fram í júlí. Við Ísak Máni á leiðinni til Vestmannaeyja með 6. flokk ÍR í sumar, það verður vonandi bara fjör. Bið bara um þurrt veður takk fyrir. Ekkert skáldlegt við það.
Skólanum lauk í bili 4. maí og boy-o-boy var ég feginn, ég ætlaði ekki að trúa þessu. Ég veit ekki á hvaða lyfjum maður var þegar maður ákvað að vera á fullu í skólanum þegar Þriðji grís átti að mæta á svæðið og mætti á svæðið. Ég var líka alveg að missa það þarna undir lokin þegar skilin á einstaklingsverkefninu og hópverkefninu og síðasta prófið helltist yfir mann eins og sjóðandi álblanda á heitum sumardegi. Skáldlegur karlinn.
Nú er enginn skóli fyrr en 30. september ef ég man rétt þannig að bara chill þangað til. Minnir að ég sé að fara í sumarfrí 15. júní og sé í fríi eitthvað aðeins fram í júlí. Við Ísak Máni á leiðinni til Vestmannaeyja með 6. flokk ÍR í sumar, það verður vonandi bara fjör. Bið bara um þurrt veður takk fyrir. Ekkert skáldlegt við það.
miðvikudagur, maí 06, 2009
sunnudagur, apríl 26, 2009
sunnudagur, apríl 12, 2009
Páskadagur
Páskarnir hafa liðið þokkalega hérna. Brutum reyndar aðalhefðina en hérna hefur verið venjan að fara í Grundarfjörðinn og eyða páskunum þar. Það var því svolítið skrítið að fela eggin og borða í Eyjabakkanum en það var allt í góðu. Þeim, þ.e. tveim elstu, er farið að sakna fjörðsins enda talsvert síðan síðast. Það verður að bæta úr því í næsta mánuði, þegar sólin verður kominn hærra á loft.
Reyndar þarf ekki að kvarta yfir sólarleysi hérna þessa daga, ekkert hret og mannskapurinn hefur náð að dunda sér undir beru lofti. Logi Snær ákvað reyndar að næla sér í nokkrar auka hitakommur og er búinn að vera í hálfgerðu móki í dag, honum hefur gengið eitthvað illa að hrista þessi veikindi úr sér. Annars allir góðir.
Sá 9 ára með egg númer 5 og sá 5 ára með egg númer 9
Reyndar þarf ekki að kvarta yfir sólarleysi hérna þessa daga, ekkert hret og mannskapurinn hefur náð að dunda sér undir beru lofti. Logi Snær ákvað reyndar að næla sér í nokkrar auka hitakommur og er búinn að vera í hálfgerðu móki í dag, honum hefur gengið eitthvað illa að hrista þessi veikindi úr sér. Annars allir góðir.
Sá 9 ára með egg númer 5 og sá 5 ára með egg númer 9laugardagur, apríl 11, 2009
Gerast áskrifandi að:
Færslur (Atom)
