Þá er þessari helgi lokið þetta árið. Þetta var á margan hátt frekar óvenjuleg hátíð, miðað við mörg árin á undan.
Það sem var aðallega óvenjulegt:
- Mættum í seinna lagi, um kaffileytið á föstudeginum, bara rétt til að ná froðugamaninu. Mig minnir að þetta sé þriðja árið sem það er froðugaman en núna var það í franska garðinum sem er bara fyrir aftan húsið hjá mömmu. Kostur að það var mjög stutt að hlaupa heim í sturtu þegar menn voru búnir að fá nóg, ekki það að kirkjutúnið árin áður hafi verið einhver vegalengd.
- Ísak Máni var ekki með, var bara heima. Hann hafði fengið vinnu í Hagkaup í Smáralind þegar við komum frá Spáni og var búinn að vinna frekar grimmt og þ.a.m. alla þessa helgi.
- Það voru tónleikar á hlaðinu hjá Óla Sigga og Sjöbbu, sem var nýjung sem heppaðist svona líka vel. Núverandi og fyrrverandi Grundfirðingar sungu og spiluðu.
- Jóhanna mætti með Aron Kára, þau hafa nú ekki alltaf sé sér fært að mæta og yfirleitt ekki.
- Sigga þurfti að skjótast í sjötugsafmælisveislu hjá Helga frænda sínum sem haldið var rétt fyrir utan Borgarnes á laugardeginum. Upphaflega ætlaði hún bara ein en þegar á reyndi vildu bæði Logi Snær og Daði Steinn fara með henni þannig að ég varð bara einn eftir í firðinum. Sá því ekki mikið point í því að taka skemmtidagskrána þarna á laugardeginum og ákvað frekar að sleikja sólina á pallinum.
- Það fór ekki upp svo mikið sem ein gul skreyting þetta árið að Smiðjustíg 9, sem skrifast aðallega á hversu seint við komum á svæðið.
- Það var ekkert sérstök stemming á Smiðjustígnum fyrir skrúðgöngunni en við létum okkur hafa það alveg undir restina og náðum að reka lestina í henni. Frekar róleg stemming þar fannst mér, enda kannski erfitt að ætla að viðhalda sömu stemmingunni fyrir þessu ár eftir ár.
- Fórum svo mjög snemma heim um kvöldið eftir bryggjuskemmtunina, áður en bandið sem var að spila byrjaði, Daði og Logi vildu einfaldlega fara heim.
- Á leiðinni heim til Reykjavíkur stoppuðum við og fórum upp á Eldborg, hlutur sem Logi Snær er oft búinn að tala um ansi oft þegar við höfum keyrt framhjá. Tók okkur tvo tíma að rölta þetta fram og til baka.
- Síðast en ekki síðst þá var þetta væntanlega í síðasta skiptið sem við erum í gula hverfinu, en mamma er að flytja sig yfir götuna sem þýðir að ári verðum við í bláa hverfinu. Sem verður skrítið en menn verða þá bara að skipta Cheerios bolunum út fyrir ÍR göllum.
Það sem var aðallega venjulegt:
- Veðrið. Þvílík bongóblíða að það hálfa hefði verið nóg en það þykja víst ekki fréttir á þessari hátið.
Bræðurnir í froðugamaninu |
Bræðurnir á Eldborg |
Engin ummæli:
Skrifa ummæli