Stoppuðum ekki lengi heima eftir Grundótúrinn, aftur var haldið vestur en núna hinumegin á nesið. Fengum bústaðinn í Baulumýri lánaðan, eins og um þessa helgi verslunarmanna í fyrra líka. Vorum lengur núna, fórum á miðvikudegi og vorum fram á sunnudag. Þessi rjómablíða þegar við lögðum af stað, stoppuðum í sundi í Borgarnesi þar sem Daði Steinn tók eiginlega rennibrautarleiknina upp á næsta stig. Hljóp hann sjálfur upp tröppurnar og lét sig flakka niður í hana sem telst líklega vera í miðju af styrkleika af þeim þremur möguleikum sem eru þar. Niðri við brautarendann beið fulltrúi fjölskyldunnar og passaði að hann kæmist upp á bakkann aftur svo hann gæti farið aftur... og aftur... og aftur... og aftur.
Ekki ský á himni á miðvikudegi og fimmtudegi. Það var því léttklætt fólk sem spókaði sig á pallinum, hoppaði á trampolíninu, var í körfubolta, fór niður að strönd, kíkti í berjamó og sumir fóru í Hamraendalækinn eins og í fyrra nema núna var tekið aðeins dýpra í árina:
Fórum m.a. út að Hellnum og þaðan löbbuðu Sigga, Ísak Máni og Logi Snær yfir í Arnarstapa en við Daði Steinn fórnðum okkur í það að vera á bílnum. Þess á milli var spilað Yatsy og horft á Ólympíuleikana, fínasti túr. En eins og á þessum tímapunkti í fyrra þá er alvaran að detta aftur í gang. Sem betur fer að einhverju leyti, það er víst ekki hægt að leika sér alla daga.
Logi Snær á leiðinni í gegnum gatið upp á toppinn á Hellnum
4/5 komnir upp
Ég bara góður niðri, það verður einhver að vera á myndavélinni
Engin ummæli:
Skrifa ummæli